blog tag

ช่วงนี้เค้าฮิตเล่น blog-tag กัน ไอ้เราก็อ่านของคนอื่นไปเรื่อย ขำๆ
แล้วพอดีวันศุกร์นอนป่วยอยู่บ้าน เลยไม่ได้เข้าเนทยาวถึงวันจันทร์
ไม่คิดว่าตัวเองจะโดนแท็กจากพี่ป๊อก วันนี้เลยต้องรีบมาเขียน

สั้นๆ blog-tag ก็คือการเขียนเกี่ยวกับตัวเอง 5 ข้อ แล้ว tag ต่อไปอีก 5 คน
ทุก คน เค้า ก็ เขียน กัน ไป หมด แล้ว ด้วย

1. ชื่อเล่น dog มาจาก bulldog ไม่ใช่ doctor แต่คนรู้จักหลายคนกระดากที่จะเรียก
บางทีเลยต้องเขียนว่า doc บ้าง ตั้งแต่เจอคนแซวมา มีคนเดียวที่คิดว่าเป็น document
คือน้องมะนาวที่บริษัทเก่า จริงๆ ชอบจะเขียนว่า ‘dog มากกว่า (แบบพญาอินทรี ‘รงค์ วงษ์สวรรค์)

2. ตอนอายุ 11 ขวบ เคยหนีออกจากบ้านที่มาหาน้าที่อ่อนนุช ใช้เวลาเดินทางมั่วๆ ผ่านพิษณุโลก เชียงราย
แม่สาย!!! อีกสามวันต่อมาถึงได้มาถึงกรุงเทพ แล้ววันที่สี่ ก็หาบ้านน้าสำเร็จ
ไม่ได้ไปเรียน 2 อาทิตย์ โดนแม่ตบหน้าเพราะไม่ยอมบอกว่าที่หนีมาเพราะทะเลาะกับพ่อ
แต่สรุปแล้ว ทุกคนที่บ้านเชื่อว่าผมโดนไสยศาสตร์ครอบงำ ที่ไม่บูชาศาลพระภูมิที่บ้านประจำปี…
จึงทำให้รอดปลอดภัยมาได้ตลอดการเดินทาง ทุกวันนี้คุณไสยคงยังมีผลอยู่ เพราะชีวิตหักเหบ่อยมาก
จากอดีตว่าที่ผู้ตรวจสอบบัญชี (ปวช.บัญชี) กลายเป็นนักเรียนไปรษณีย์และโทรคมนาคม (คปท.รุ่น 56)
ผ่านไป 6 ปีกับชีวิตนายไปรษณีย์ สุดท้ายกลายเป็นคนไอที ตามที่เรียนจบ ป.ตรี ต่อไปไม่รู้ว่าจะเป็นอะไรต่อดี…

3. บ้าอ่านหนังสือตั้งแต่เด็ก เพราะทุกๆ ที่ในบ้านมีแต่หนังสือ ทุกคนจะถือหนังสือเข้าห้องน้ำเป็นกิจวัตร
โตมากับนิตยสาร ดาราภาพยนตร์, แปลก ที่แม่รับมาเพื่อดูใบใบ้หวย แล้วก็บรรดานิยายจีนกำลังภายใน
กับหนังสือทุกเล่มในห้องสมุดโรงเรียนประถม ทุกวันนี้ต้องสละพื้นที่เตียงนอนครึ่งนึงให้เป็นชั้น(กอง)หนังสือ
นอกจากตู้และลังตามซอกหลืบต่างๆ ของห้อง ที่แย่งพื้นที่กับแผ่น DVD อยู่ด้วย

4. ฟังเพลงลูกทุ่ง, เพลงลูกกรุง, ไทยสากล และอัสนีวสันต์ ที่ไม่รู้ไปปนอยู่ในคลังเพลงลูกทุ่งของพ่อได้ยังไง แถมมีครบทุกอัลบั้ม
ตอนนี้จะถามพ่อก็ไม่ทันแล้วซะด้วย ทำให้กลายเป็นคนฟังทุกอย่างจับฉ่ายมาก ยกเว้นแค่เพลงแบบของ RS กับก๊อปมั้ย
เดี๋ยวนี้ผมซื้อแผ่นแท้บ่อยขึ้นแล้วนะครับ ล่าสุดคือ U218 กับ Paradox X
มีพื้นฐานดนตรีที่ไ้ด้มาจากการเคยอยู่วงโยธวาทิต เลยเล่นทรัมเป็ตกับแซกโซโฟนได้ (อันนี้ไม่ค่อยมีใครรู้จริงๆ)
แต่เสีย self สุดๆ ตอนที่บรรณารักษ์คนสนิทที่อาชีวะบอกว่า เธอพลาดแล้วที่เล่นกีตาร์ไม่เป็น…
แต่ผมเล่นสเก็ตบอร์ดเป็นนะเฟร้ย…(เกี่ยวตรงไหน)

5. ตอนเด็กๆ คืนไหนที่มีหนังกางแปลงในรัศมีที่ได้ยินเสียง จะต้องปั่นจักรยานไปอยู่ที่นั่น (บางทีมี 5 เรื่องควบ ดูยันสว่าง)
ตอนวันหยุดพ่อขี้เกียจเลี้ยงก็เอาไปปล่อยที่โรงหนังตอนสาย แล้วพอหนังจบถึงค่อยกลับมารับ
ทำให้เสพติดการดูหนังอย่างจริงจังเข้าต่อมหมวกไตมาจนทุกวันนี้
แต่ DVD กว่าสามร้อยแผ่นที่มีอยู่ ทำให้อาการทุเลาได้ในช่วงวันหยุดที่ไม่มีอะไรทำ
ถ้าไม่ได้ไปเดินเที่ยว ถ่ายรูป ดูดาวหรือปั่นจักรยานเล่นที่ไหน

ครบ 5 ข้อแล้ว แต่ป่านนี้ไม่เหลือคนให้แท็กต่อด้วย ทำไงดีเนี่ย
เอาคนนอกวงการที่คิดว่าเข้ามาอ่านบ่อยหน่อยแทนก็แล้วกัน
คุณหญิงปอย, เก้ หมูหวาน, นาย sitths ถ้าเข้ามาเจอก็รับไปเลยนะ
แล้วก็ คุณ kamthon (เห็นยังว่างอยู่ ขออนุญาตตีซี้)
อีกคนเอา คุณพูนลาภ ก็แล้วกัน จะได้มีเรื่องให้แกอัพบล็อก เห็นเว้นไปนานแล้ว (นี่ก็ขออนุญาตตีซี้ด้วยอีกคน)

Update! ดู กราฟ การ tag ใน blog tag trace ของคุณเก่งแล้วเพิ่งรู้ว่าตัวเองเป็น 1 ใน 22 คน
ที่อยู่ในเจเนเรชั่นที่ 3 ซึ่งก็เริ่มขี้เกียจนับจำนวนต่อกันแล้ว
ส่วน ลิ่ว ก็ลองไล่ดูแล้วพบกว่ากราฟเป็น exponential ขนาดนี้ แค่ทำต่อกันไป 14 ทอด ก็ครบหมดทั้งโลกกันพอดี (-_-“)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *