บัตรคอนเสิร์ตของ สองพี่น้องจาก จ.เลย คู่นี้ขายหมดเกลี้ยงใน 45 นาที
ทำเอาแฟนพันธุ์แท้แถวนี้เคืองที่ซื้อไม่ทัน เลยพาลไม่ยอมซื้อ CD ผมเลยต้องควักตังส์ซื้อซะเอง
แถมทำให้คนซื้อบัตรรอบแรกที่จะเล่นคืนวันเสาร์เซ็งอีก เพราะดันกลายเป็นรอบสอง
เนื่องจากมีการเพิ่มรอบคืนวันศุกร์กับวันอาทิตย์เข้ามาคร่อมทีหลัง
ผู้สันทัดกรณีในการนี้บอกว่า จริงๆ มันก็ต้องมีสามรอบตั้งแต่แรกนั่นแหละ
เพราะอิมแพ็คอารีน่าเมืองทองมันจองแค่วันเสาร์วันเดียวไม่ได้หรอก มันต้องศุกร์เสาร์อาทิตย์
เอาเป็นว่าคนรู้ทันก็ได้รอเพิ่มรอบสมใจ (แล้วยังจะมีที่โคราชกับภูเก็ตอีก เอากะเค้าสิ)
ผมเป็นแฟนพันธุ์ทางของเค้าก่อนที่จะมานั่งเป็นผู้บริหารค่ายมอร์มิวสิคเต็มตัวเหมือนตอนนี้
เพราะได้ฟังกรอกหูตั้งแต่เด็ก ซึ่งเป็นเพลงร่วมสมัยของศิลปินคน(คู่)เดียว แต่มีครบทุกอัลบั้ม
ที่ปะปนอยู่ในคลังมหาสมบัติเพลงลูกทุ่งของพ่อได้อย่างน่าประหลาด เลยซึมซับมาพอสมควร
หยิบมาจ่ายเงินครั้งแรก พลิกดูปกหลังถึงกับตะลึง เพราะมีเพลงมาให้ตั้ง 14 แทร็ค!!!
ผิดกับนักร้องรายวันคนอื่นๆ ที่ปัจจุบันมาตรฐานอยู่ที่ 10 เพลงต่ออัลบั้ม
ดูปกอัลบั้ม ชุดนี้เค้าเลิกใส่เสื้อยืดสีขาวมาใส่สีดำกันแทน แต่ยังกางเกงยีนส์เหมือนเดิม
ข้างในมีคำโปรยเก๋ๆ ว่า
แล้วเด็กเลี้ยงแกะก็ได้เรียนรู้ว่า…
“ไม่มีใครเชื่อคนโกหก
แม้ในขณะที่เขากำลังพูดความจริง”
นิทาน อีสป
มาฟังกันทีละเพลงเลยดีกว่า…
1. เด็กเลี้ยงแกะ
– เพลงชื่อเดียวกับอัลบั้ม สับกันมันมาก แต่ก็เฉยๆ ไม่ค่อยติดหูเท่าไหร่สู้เพลงต่อไปไม่ได้
2. So sad
– เพลงและ MV เปิดตัวอัลบั้มที่กำกับโดยมือดีอย่างคุณเก้ง จิระ มะลิกุล
เอาพี่ป้อม-พี่โต๊ะไปไถลในตลาดสดกันอย่างน่ารักน่าเอ็นดู ฟังเพลินดีครับ
ชอบสุดแล้วในอัลบั้ม เห็นภาพคนในคอนเสิร์ตกำลังดิ้นเพลงนี้กันอย่างเมามันส์
แต่ก็มีเสียงค่อนขอดว่าสำเนียงคล้าย Hung Up ของเจ๊มะดัน
3. อยากให้อยู่ด้วยไหม?
– ของแท้ต้องมีเครื่องหมายคำถามด้วยนะ เพลงช้าสูตรสำเร็จที่รับรองว่าฮิตแน่นอนตามสไตล์
MV ก็ทำมาเศร้าซะขนาดนั้น ชอบครับ
4. จะพยายาม
– เสียงร้องโดยพี่โต๊ะ วสันต์ ถ้าได้ยินลอยๆ จากวิทยุนี่คงไม่รู้ว่าเป็นเพลงใหม่เลยนะเนี่ย
เนื้อร้องก็ง้องอนคนรักว่าจะพยายามปรับปรุงเรียนรู้การใช้ชีวิตคู่ อาจโดนใจใครบ้างแหละ
5. ดิน น้ำ ลม ไฟ
– ฟังแล้วทำให้นึกถึงอัลบั้มไตรภาค ที่มาโนช พุฒตาลทำร่วมกับ The Olarn Project
เมื่อสิบกว่าปีก่อน เค้าเรียกโปรเกรสซีพร็อคใช่มั้ย เป็นเพลงที่ยาวที่สุดในอัลบั้มด้วย
6. เจ็บแต่ดี
– นิ่งๆ เนิบๆ งั้นๆ ไม่มีอะไรแปลกใหม่ ฟังแล้วรู้สึกว่า เมื่อไหร่จะจบ
7. รู้เลย
– เพลงสุดท้ายที่วสันต์ร้อง (ใช่แล้วครับ เค้าร้องอัลบั้มละ 2 เพลงเป็นสแตนด์ดาร์ด ฮา…)
เหมือนเป็นเพลงเดียวกันกับ จะพยายาม ที่เนื้อเรื่องคล้ายจะต่อเนื่องกัน
ผมฟังแล้วขำน่ะ เพราะทำให้รู้ผลของความพยายามจากเพลงก่อน
8. สู้สุดใจ
– เพลงที่ใช้โฆษณาไฮลักษ์วีโก้ อารมณ์เหมือนพวกเพลงเชียร์เบียร์ช้างของคาราบาว
ผสมเพลงปลุกใจแบบขวานไทยใจหนึ่งเดียว ฟังดูเชยๆ ยังไงก็ไม่รู้แฮะ
9. ยืนหยัด ยืนยง
– เพลงประกอบละคร ลอดลายมังกร ปี 2549 แต่งโดยพี่ดี้ นิติพงษ์ ห่อนาค
รับประกันเนื้อหาของเพลง แต่เคยได้ยินในทีวีแล้วเลยไม่รู้สึกว่าเป็นเพลงใหม่เลย
10. ใกล้กับไกล
– เพลงนี้ก็แต่งโดยนักแต่งเพลงที่มีคนชอบกันเยอะ คือคุณเขตต์อรัญ เลิศพิพัฒน์
ร่วมงานกับอัสนี-วสันต์มาเกือบทุกชุด แต่เพลงนี้ผมฟังแล้วเฉยๆ ออกจะเบื่อๆ ด้วย
ฟังมา 10 เพลงแล้วยังไม่เจอเพชรที่ซ่อนในอัลบั้มเลย…
11. 30 กุมภา 2549
– สังเกตชื่อเพลง แปลตรงๆ ก็คือมันไม่มีอยู่จริง เพราะมันคือ interlude คั่นเวลานาทีครึ่ง
ให้พี่ป้อมมาโซโล่เล่นๆ เหมือนที่บอยด์ โกสิยพงษ์ชอบใส่ไว้ในอัลบั้ม
12. ยิ่งสูงยิ่งหนาว
– เพลงเก่าของพี่เต๋อ เรวัติ พุทธินันท์ เอามาร้องสไตล์อัสนี (ผมเรียกสไตล์ เอ้อวๆ)
ไม่รู้สิครับ…เพลง cover มักถูกเปรียบกับต้นฉบับอยู่แล้ว ผลลัพธ์ก็มักจะแย่กว่า
เพลงนี้ก็ไม่พ้นครับ แต่เหมือนใส่มาเป็น hidden agenda ไงไม่รู้
เพราะเนื้อหามันชวนให้คิดถึงคนเว้นวรรค
13. สำเนียงประชาธิปไตย
– เพลงรณรงค์คนรุ่นใหม่ออกมาเลือกตั้ง 6 ก.พ. 48 โดย กกต. และคณะรัฐศาสตร์ จุฬาฯ
คิดซะว่าเป็นเพลงแถมๆ มาละกัน (-_-“)
14. โศกเศร้าเสียเหลือเกิน (So sad)
– แทร็คสั้นๆ นาทีเดียว เล่นมุกเทปยืด ฟังแล้วรู้สึกเหมือนชื่อเพลง
นึกถึงแทร็คปิดเจ๋งๆ อย่าง เพลงที่เหลือ ของ เฉลียง อัลบั้ม เอกเขนก
อันนั้นพี่จิก ประภาส ชลศรานนท์ ทำไว้เจ๋งกว่าเยอะ เพราะมันเป็น เพลง “ที่” เหลือ จริงๆ
(แนะนำให้คลิกลิงค์ไปดูอย่างยิ่ง)
รวมๆ แล้ว ชุดนี้ก็ยังคงกลิ่นแบบยุค ’80 สมัยที่เค้าเฟื่องฟู จนแทบเรียกได้ว่าไม่แตกต่าง
แถมแทร็คที่เพิ่มมาก็เหมือนอัดๆ มาให้ดูเยอะไปงั้นเอง เพลงที่ชอบก็มีไม่มาก (พอดีเป็นพวกหูตลาด)
ปกติเป็นพวกชอบเพลงที่เพราะทั้งอัลบั้ม เลยแอบหวังว่าคงจะมีเพลงเจ๋งๆ ซ่อนอยู่บ้าง ซึ่งก็เปล่า…
แต่ถ้าคิดลึกซักนิด ก็เหมือนอัลบั้มนี้แอบเสียดสีการเมืองอยู่นิดหน่อยเหมือนกันนะ
เพิ่งรู้ว่า CD สมัยนี้แถมโปรแกรมสำหรับเล่นบนคอมพ์มาด้วยในตัว แบบ auto run
หมดสิทธิ์ใช้ Windows Media Player ริปมาเป็น MP3 เลย (ถ้าไม่รู้เรื่องคอมพ์นัก)
แต่ iTune บนน้องเปิ้ลแก้ปัญหานี้ได้ครับ ;-P
ชุดนี้สำหรับคนที่รักชอบกันอยู่ก็คงไม่พลาดที่จะซื้อมาเป็นสมบัติส่วนตัวอยู่แล้ว
เพราะรอกันมาตั้ง 4 ปี จากอัลบั้มจินตนาการ
แต่สำหรับผม บอกได้แค่ว่า “ผิดหวังนิดหน่อย” ครับ
สมชื่อเพลง โศกเศร้าเสียเหลือเกิน (So sad)
เฮ้อ…
