Author: rerngrit

ผมเป็นพวกฮิตดีเลย์ ช้ากว่าชาวบ้าน (ยกเว้นเรื่องหนังที่ชอบดูเร็วๆ)
เลยเพิ่งจะได้มีโทรศัพท์ใหม่กับเค้า หลังจากที่มีความสุขอยู่กับ SE P1i มาได้ 2 ปี
แต่ฝันร้ายก็เริ่มขึ้น เมื่อใช้งานทวิตเตอร์แล้วโพสรูปไม่ได้ซักที เพราะ jibjib ไม่ support 😛

ตั้งใจไว้ว่าจะไม่แปรพักตร์จาก Sony Ericsson อดทนรอรุ่นต่อไปที่ถูกใจของค่ายนี้
(ผมใช้มือถือมา 5 เครื่อง ยี่ห้อเดียวกันตลอด)
ในที่สุดสวรรค์ก็ส่องแสงสว่างมารำไร ด้วยโมเดลใหม่ รหัสว่า Rachael เป็น Android ซะด้วย
แต่ก็อีกตั้งหลายเดือน แถมราคาเปิดตัวก็อาจจะเจริญรอยตามรุ่นพี่ คือแพงเป็นบ้า

ระหว่างรอ ก็พอดีโน่บอกว่ามีคนขาย iPhone 3G เลยติดต่อไป ก็ตกลงรับมาดูแลที่ราคาหมื่นหก
ทุกอย่างดำเนินไปอย่างรวดเร็ว จ่ายเงินวันศุกร์ ส่งของวันเสาร์ วันจันทร์ EMS จากญี่ปุ่นกล่องนี้
ก็เดินทางมาถึงออฟฟิศแล้ว

แกะกล่องออกมา แพ็คอย่างแน่นหนา น่าชื่นชม

หน้าตาเหมือนระเบิดยังไงชอบกล

โอเค ค่อยมั่นใจขึ้นมาหน่อย

อุปกรณ์ครบ

ทดสอบเลย ถอดซิมแฮปปี้จากเครื่องเก่าใส่เข้าไป เจอรับน้อง ว่า Sim Failure
ตอนแรกนึกว่าคนขายไม่ได้ปลดล็อคมาให้ แต่เมลไปถามแล้วเค้ายืนยันว่าทำเรียบร้อย
(แถมใส่เพลงและเกมมาให้เพียบเกือบเต็มความจุ 16GB เลยด้วย)
ก็ใช้สุดยอดวิธีแก้ปัญหาซิมมือถือ ขยี้มันด้วยยางลบ ใส่เข้าไปใหม่แล้วก็เปิดปิดเครื่องอีกรอบ

เรียบร้อย เทียบกับเครื่องเก่าแล้วมันใหญ่กว่าเดิมเยอะ แต่ก็บางลงไม่น้อย

(ถ่ายด้วยโนเกียครับ ภาพแย่มาก เทียบกับข้างบนที่ใช้โซนี่)

ผมเป็นสาวกเต็มขั้นแล้วสินะ ต่อไปจะได้ทวีตรูปได้รวดเร็วทันใจซะที

วันเสาร์นู้นไปกินก๋วยเตี๋ยวมาครับ
เนื่องจากติดตามผลงานการเขียนเจ้าของร้านมาตั้งหลายปี และตามอ่านบล็อกแกมาได้ซักพักแล้ว
เลยตั้งใจว่าจะไปกินซักครั้ง วันนั้นว่างๆ ก็เลยเปิดเวบดู แผนที่ร้าน
สุดยอดเลย เวบอยู่ที่ geocities ใครเกิดทันมั่ง 😛

กะว่าจะปั่นจักรยานไป เลยเปิดกูเกิลแมปดูก่อนตามประสาผู้ใช้เทคโนโลยีที่ดี
โอเค ร้านอยู่ถนนศรีสมาน ใกล้โรงเรียนหอวังนนทบุรี
ลองลากเส้นจากบ้านไปที่ร้าน ระยะทางประมาณ 20 กิโล อืม…ไม่เท่าไหร่
เลยเอารถยนต์ไปแทน แอบโทรไปถามนิดนึงว่าไปตอนบ่ายแก่ๆ อย่างนี้ยังมีของกินเหลือครบมั้ย
ได้รับคำยืนยันว่ามีแน่ ไปได้เลย ก็อุ่นใจว่าไม่อด

ขับไปตามแผนที่เลยครับ ง่ายๆ ออกจากบ้านวิ่งเส้นวิภาวดีไปทางหลักสี่ เลี้ยวเข้าแจ้งวัฒนะ
ถึงแยกคลองประปา (อย่าเผลอขึ้นสะพานข้ามแยกไปล่ะ) เลี้ยวขวาเลียบคลองไป
จนถึงสี่แยกไฟแดงใหญ่ๆ ก็เลี้ยวซ้ายไปทางปากเกร็ด ผ่านใต้ทางด่วน พ้นโค้งแรกไป
ร้านก็อยู่ซ้ายมือแล้ว เป็นอาคารพานิชย์ มีลานจอดรถด้านหน้าพอสมควร
พอเลี้ยวรถเข้าไป ก็มีพี่เสื้อขาว หน้าตาดี โหงวเฮ้งบอกว่าเป็นเจ้าของร้านแน่นอน
มาโบกไม้โบกมืออำนวยความสะดวก น่ารักมากครับ

เข้าไปก็ไม่ต้องรออะไรอีกแล้ว กวาดตามองเมนู แล้วก็สั่งเลย

ก๋วยเตี๋ยวหมูกระทุ่มแบน ต้มยำรสจัด (กล้องมือถือ ต้องทำใจ)

จริงๆ ก็ไม่จัดอะไรมากหรอกครับ (ถ้าเทียบกับพวกก๋วยเตี๋ยวดู๋ดี๋ที่บางแสน)
อร่อย มีพระเอกเป็นกุ้งสดลวกหวานกรอบโปะหน้ามาด้วย 1 ตัวถ้วน!
มีแคบหมูให้ใส่ด้วย สนนราคาติดไว้ชัดเจน กรอบอร่อย เทออกมาไม่น้อยอย่างที่คิด

ต่อไปก็ถ่วงกระเพาะด้วย ข้าวหมูแดงปากน้ำโพ

จานนี้มาพร้อมน้ำซุปรสกลมกล่อมตามมาตรฐานข้าวหน้าเนื้อสัตว์ทั่วไป
น้ำราดเป็นแบบเข้มข้น ออกเค็มนิดๆ ถ้าชอบแบบชุ่มโชกก็อาจไม่ถูกใจบ้าง
มีแค่หมูแดงกับหมูกรอบ ปราศจากไข่ต้มและกุนเชียง ผมเลยไม่ค่อยโปรด

กระเพาะยังเหลือที่ว่าง เลยสั่งข้าวซอยไก่เชียงรายมาลองอีก

มาเป็นเนื้อไก่หั่น ไม่ใช่น่องไก่ ดีครับ กินง่ายดี

ทุกโต๊ะจะมีขนมถ้วยวางไว้อยู่แล้วครับ ล่อตาล่อใจมาก

ใครมันจะไปอดใจได้ ถือว่าเป็นของหวานล้างปาก (ที่จริงมันคือกับดัก)

วันนั้นเลยกินไปแค่นี้ก่อน

มีของกินให้เลือกหลายอย่างดีครับ ถ้ามาหลายคนคงได้กินครบทุกอย่าง
แต่ผมไปแค่สองคน เลยได้กินแค่ไม่กี่อย่าง ว่างๆ จะไปเก็บเมนูที่เหลือให้หมด
(ตอนถ่ายภาพ เห็นเจ้าของร้านแอบมองยิ้มๆ คงนึกในใจว่าได้โฆษณาฟรีไม่ต้องเสียตังค์)

มารู้ทีหลังตอนออกมาหน้าร้านว่าเมนูไอศครีมเป็นของร้านที่อยู่ติดกันข้างๆ ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันดีครับ

ส่วนที่มี ฮิฮิ ห้อยท้ายชื่อเอ็นทรีนี้ก็เพราะ
ร้านที่ว่านี่เป็นของคุณเอ ธวัชชัย คิดอ่าน อดีตบก.นิตยสารฮิฮิที่ปิดตัวไปแล้ว
แต่ปัจจุบันกลับมาใหม่เป็น ฮิกาซีน รูปเล่มเป็นพ็อกเก็ตบุ๊ค
ออกเป็นรายสามเดือน หรือรายสะดวกหรืออะไรก็ไม่รู้ รู้แต่ถ้าเจอผมก็ซื้อทุกที
ติดตามบล็อกของร้านก๋วยเตี๋ยวได้ที่ gratoomban.exteen.com
ส่วนบล็อกของฮิกาซีนอยู่ที่ hehe55.exteen.com มี hi5 ด้วยนะ
อินเทรนด์ซะไม่มี

ก่อนกลับเลยได้คุยกับคุณเอนิดหน่อย บอกไปว่าบ้านเรามีคนทำ exteen อยู่
อยากได้ฟีเจอร์อะไรบอกได้ (แต่จะทำรึเปล่าอีกเรื่อง)
แล้วก็ขอถ่ายรูปเจ้าของร้านคู่ตู้ก๋วยเตี๋ยวหน้าร้านมาซะหน่อย

แล้วจะไปกินอีกนะครับ (อันนี้พูดจริงนะ ไม่ใช่ลูกสูตร) 🙂

รอกันเป็นปีเลยกับหนังน่าดูมากเรื่องนี้ หนังเข้าฉายอเมริกาตั้งแต่กันยายน 2007
บ้านเรานอกจากจะไม่ได้เข้าฉายแล้ว ยังเพิ่งออกเป็นดีวีดีลิขสิทธิ์ต้นเดือนนี้นี่เอง
ออกช้ามาก แต่ก็แลกมาด้วยราคาถูกกว่าหนังบล็อคบัสเตอร์ทั่วไป

3:10 to Yuma เวอร์ชั่นนี้รีเมคมาจากหนังชื่อเดียวกันเมื่อห้าสิบกว่าปีก่อน
ดูจากเครดิตทั้งหมดแล้ว ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมไม่ได้เข้าฉาย
คริสเตียน เบล กับ รัสเซล โครว์ก็เป็นดารามีชื่อพอจะขายได้อยู่
ผู้กำกับเจมส์ แมนโกลด์ก็มีหนังดีอย่าง Identity และ Walk the Line ที่เข้าฉายบ้านเราทั้งคู่
แต่เดาว่าคงไม่ทำเงิน รวมทั้งหนังคาวบอยช่วงหลังๆ นี่ก็ไม่ค่อยมีด้วย
ถ้าเอาเรื่องนี้มาฉายก็อาจเจ๊งได้เหมือนกัน

เนื้อเรื่องก็เป็นการเดินทางของหัวหน้าครอบครัวที่ต้องการค่าจ้างไปใช้หนี้
แดน อีแวน (คริสเตียน เบล) กับกลุ่มผู้พิทักษ์กฎหมาย
ที่ต้องพาสุดยอดอาชญากร เบน เวด (รัสเซล โครว์)
ไปขึ้นรถไฟขบวนบ่ายสามโมงสิบนาที เพื่อไปเข้าคุกที่เมืองยูม่า
่ระหว่างทางก็ต้องเจอกับอริของเบนที่ต้องการแก้แค้น และลูกน้องของเบนที่จะตามมาช่วย
รวมทั้งเบนเองก็ไม่ใช่ธรรมดา เผลอนิดเดียวก็ฆ่าชาวคณะทิ้งได้ง่ายๆ
นอกจากจะฝีมือดีแล้วก็ยังฉลาดเป็นกรด รู้จักพูดจาล่อหลอกหว่านล้อม
แต่คนดูจะเห็นว่าเบนก็มีด้านดีๆ อยู่เหมือนกัน

หนังสนุกสมที่ได้คำชมมากมายตั้งแต่ตอนออกฉาย
จริงๆ ดูดารานำสองคนก็คุ้มแล้วกับค่าแผ่นไม่ถึงสองร้อยบาท
ดูจบแล้วได้อารมณ์เหมือนตอนดู Unforgiven ของปู่คลินต์ อีสต์วูดเหมือนสิบกว่าปีก่อน
ผมว่าหนังมีบรรยากาศใกล้เคียงกัน ดูร้อน แล้ง ดุดัน
แต่ 3:10 to Yuma ดูสนุกกว่า มีฉากตื่นเต้นเป็นช่วงๆ ทำให้ไม่เบื่อ
และแน่นอน ฉากสาดกระสุนสู้กันก็มีให้ดูจุใจไม่มีกั๊ก
ไม่เหมือน Open Range ของเควิน คอสเนอร์ ที่ภาพเป็นมุมกว้าง สวย เขียวชุ่มชื่น
แล้วก็ปูอารมณ์นาน กว่าจะไปขมวดไคลแม็กซ์ในตอนจบ (แต่ก็สนุกเหมือนกัน)

ฉากที่ชอบที่สุด ผมว่าหลายคนก็คงชอบไม่แพ้กัน คือตอนที่ตัวเอกทั้งสองวิ่งฝ่าห่ากระสุน
ตอนท้ายเรื่อง และดนดรีประกอบก็เพราะมากๆ เป็นทำนองตื่นเต้นและน่าประทับใจ
ไม่ใช่แนวโหยหวนชวนเศร้าเหมือนหนังคาวบอยเรื่องอื่นๆ

ข้อเสียอย่างเดียวของดีวีดีแผ่นนี้คือ สเปเชียลฟีเจอร์ที่ให้มา ไม่มีซับไทยเลย
แต่เบื้องหลังเกือบครึ่งชั่วโมงและฉากที่ตัดทิ้งแถมมาหลายฉากก็พอชดเชยได้อยู่

ใช่แล้วครับ งานบาร์แคมป์บางกอกครั้งที่ 3 จัดที่ ม.ศรีปทุม บางเขน
เมื่อวันที่ 24-25 พฤษภาคม ที่ “เพิ่งจะ” ผ่านมานั่นแหละครับ
ทำไมอะ ที @pigtheday ยังเพิ่งเขียนวันนี้เหมือนกันเลย
แถมบางคนก็ยังไม่เขียนนะ เห็นต๊ะกันไว้เยอะแยะ 😛

เนื่องจากเห็นว่าทาง exteen.com ได้จัดกิจกรรม “June Write”
และประสบความสำเร็จอย่างงดงาม มีสรุปผลออกมาแล้วด้วย
ผมก็เลยถือโอกาสเลียนแบบ เพียงแต่ดัดแปลงเล็กน้อย
ตามประสาคนไทยผู้มักจะได้รับแรงบันดาลใจจากคนอื่นเสมอมา
ก็เอาเป็น “June ไม่ Write” ซะ
และประสบความสำเร็จอย่างท่วมท้นไม่แพ้กัน (ไม่เชื่อดูวันที่บล็อกก่อนหน้านี้ได้เลย!)

เอาละ เข้าเรื่อง…
คนที่ไปมาด้วยกัน และที่อ่านๆ มาแล้วก็ข้ามๆ ไปได้ครับ
บล็อกนี้เขียนเผื่อแผ่ไปถึงคนนอกวงการ ที่พลัดหลงเข้ามาเป็นระยะจากการค้นกูเกิ้ล

งานปีนี้จัดสองวันเหมือนครั้งที่ 2 (ที่จุฬาฯ) แต่พิเศษกว่าที่มีค้างคืนด้วย มันส์เค้าล่ะ
ไม่รู้จักบาร์แคมป์? งั้นอ่าน บาร์แคมป์คืออะไร ก่อนครับ

เสาร์ 24 พ.ค. 2009
ปีนี้ทำสไลด์วันงานเหมือนปีก่อน ไม่งั้นบาป
เริ่มทำหลังเที่ยงคืน นอนตีสี่ ตื่นแปดโมง
ไปถึงสายๆ หน่อย มีพิธีเปิดงานเล็กน้อยให้งงๆ แต่เอาน่ะ เค้าอุตส่าห์เตรียมสถานที่ให้อย่างดี
ลงทะเบียน แล้วก็รับเสื้อสุดสวยมา 1 ตัว พร้อมป้ายคล้องคอ แปะหัวข้อของตัวเอง
ห้องรวมเป็นโรงยิมโอ่โถง มีพื้นที่แปะหัวข้อให้เหลือเฟือเลย ก็เดินทักคนนู้นคนนี้ไปทั่วงาน
คุ้นหน้าคุ้นตากันหมดแล้ว แต่มีคนใหม่ๆ มาเพิ่มขึ้นอีกเยอะ ยิ่งจัดคนยิ่งเยอะว่างั้น สนุกดีครับ
ก็ถ่ายรูปคู่กับคนนู้นคนนี้ไป รูปนี้ภูมิใจมาก เพราะคุณอ้อน่ารักทีสุด วิ้วววว…

หัวข้อที่เข้าฟังและพอจำได้บ้างดังนี้
Presentation Techniques
อันนี้สุดยอดมาก เข้าไปเจอสไลด์ประกอบด้วย bullet list ล้วนๆ อึ้งเลย (อารมณ์เดียวกับ @suksit)
เนื้อหาเหมือนสมัยมัธยมเปี๊ยบ ผิดหวังอย่างแรง ผมชอบสไตล์ presentation zen
อันนี้เลยไม่ถูกจริตกัน แบบว่ามันเป็นทางการมากๆ
พวกการเตรียมพร้อม ความสุภาพเรียบร้อย การพูด การวางตัว ฯลฯ
ผมถือว่าเป็นแนว old school ละกัน อย่างน้อยที่เห็นด้วยก็คือ “การเตรียมตัวให้เหมาะกับกลุ่มคนฟัง”
เพราะเคยทำสไลด์แบบ zen ให้ที่ทำงานเก่า แค่เป็นแบบแนะนำแผนก กับบอกเล่าปัญหาการทำงานประจำวัน
โดนคอมเมนท์ว่า “ทำไมมีแต่รูป ไม่เห็นมีเนื้อหาเลย”

HR-related topic by @risingtop
อันนี้มันมาก ได้รู้เช่นเห็นชาติชีวิตคนทำงานแผนกบุคคล ทั้งแบบหัวเก่าและหัวใหม่ ขอบคุณ @risingtop

Comics for Dummies
อันนี้ของตัวเอง แอบลำเอียง แปะรูปนิดนึง (ขอบคุณมุกกี้ที่ถ่ายให้ตั้งสองรูป!) -*-

พอใจกว่าปีที่แล้ว มีคนฟังมากขึ้น แล้วก็ไม่ได้มีแต่พรรคพวกตัวเองเหมือนปีก่อนที่เหมือนเกณฑ์มาช่วยกันฟัง
สไลด์อยู่ที่ slideshare.net เหมือนเดิมครับ –> Comics for Dummies
พูดเสร็จก็พักเที่ยงกินข้าวพอดี งานนี้ฟรีตลอด

TEDxBKK by @RobinThailand
อันนี้เริ่มเบลอ ฟังๆ หลับๆ ผลของการนอนตีสี่เริ่มแผลงฤทธิ์แล้ว

100 Models in 3 months by @poakpong
อันนี้ทำให้การนอนตีสี่ไม่มีความหมายอีกต่อไป รูปแจ่มมาก
แต่ผมถ่ายแบบนี้ไม่เป็น ถ่ายแต่ถนนหนทาง อาคารบ้านช่อง
ถ่ายน้องๆ ไม่สามารถ

Supporo Night by @molek
ตะลุยซับโปโร จำได้แต่มันพาเที่ยวสถานเริงรมย์ชะโลมโลกีย์ ไปญี่ปุ่นคราวนี้คุ้มมาก @molek เอ๋ย

Avoid rt หื่น by @pigtheday
สั้นๆ แต่ฮาๆ เพราะสรุปว่าต้องทำใจ ตราบใดที่มี @celerachan @sugree @YashimaExteen ฯลฯ
การ retweet เคล้าความหื่นก็ไม่มีทางหมดไป

5 Years in Australia by @DrRider
ชีวิตการเป็นอยู่ในออสเตรเลียของ @DrRider กับ Boss ที่ติดตามอ่านบล็อกมาตลอด
สรุปว่าถ้าให้ดีต้องมีเส้น (connection) อยากบอกว่าหมอหน้าใสมากครับ

Let’s pick one side of escalators by @pigtheday
การจะทำให้คนเราขึ้นลงบันไดเลื่อนโดยยืนชิดข้างใดข้างหนึ่ง
เพื่อให้มีช่องว่างสำหรับคนที่รีบร้อนได้วิ่งผ่านไปได้
คงไม่ได้เห็นกันในชาตินี้ที่สารขัณฑ์

โปรแกรมตัดคำไทย จำชื่อน้องที่พรีเซ้นท์ไม่ได้
เข้าไปฟังกับ @weinnat พอเข้าใจคอนเซปต์
น่าสนใจมาก แต่เจอคุณชายอดัม @adamy ยกตัวอย่างคำให้ตัด
ว่า “หลวงตามหาบัว” เข้าไป โปรแกรมไหนก็ร่วง ทั้งๆ ที่สามารถตัดพวก
“ตากลม”, “ตามหามเหสี” ได้แล้วเชียว แต่ชอบมากครับ
ทำให้อยากอ่านเปเปอร์ของโปรแกรมตัดคำตัวอื่นๆ ด้วยเลย
เสร็จแล้วก็รีบเผ่นไปฟัง @sugree ทันครึ่งหลังก็ยังดี

Jibjib by @sugree
เข้าช้าไปนิด เพราะเซสชั่นก่อนหน้า แต่ยังทันได้ฮา ใช้งาน jibjib มานาน
ถ้าจะให้ดีต้องใช้มือถือรุ่นเดียวกับมาสเตอร์ @sugree
ส่วน Sony Ericsson P1i ก็ยังถ่ายรูปบน jibjib ไม่ได้ต่อไป Y_Y

Social Bookshelf by @31o5
ไอเดียเก๋ๆ ที่ให้คนเอาหนังสือไปส่งต่อๆ กัน โลกนี้คือชั้นหนังสือที่ใหญ่ที่สุดครับ
เข้าไปร่วมกันได้ที่ socialbookshelf.org

หมดวัน กินข้าวเย็น ฟรีแน่นอน กลางคืนมีเรื่องสนุกๆ อีกเพียบ
ได้ฟังสไลด์ Online Community ที่ @markpeak เอาไปพูดที่งาน Idea Talk
พี่ @jiew ขอให้ฉายซ้ำ เลยได้อานิสงฆ์ เจ๋งครับ
ไปนั่งฟัง @rawitat เล่าปัญหาของการทำเว็บมหาวิทยาลัยที่ขั้นตอนยุ่งยากซับซ้อนอย่างไม่น่าเชื่อ
แบบว่าจะอัพเดทหน้านึง รอเซ็นอนุมัติ 8 ขั้น!
หรือการทำเว็บให้สามารถแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างแผนกกันได้
โดยปริ๊นท์จากเวบออกมาพิมพ์ใส่ excel มาแลกกัน!!!

นอกนั้นก็มี CMS Showdown, ดนตรี และเด็ดสุด โชว์เชียร์ลีดเดอร์ (มาได้ไง)
CMS Showdown นี่ก็ไปเดินเล่นป้วนเปี้ยนดูกะเค้านิดหน่อย
เชียร์ Drupal เพราะเราก็ใช้ และให้กำลังใจ @googiw แห่ง Opendream 😛
ชอบ WordPress เพราะประทับใจ @iMenn และเพื่อน (ผมตามอ่านบล็อกอยู่หลายคนเลย)
ชม Joomla เพราะเจ้านายปัจจุบันก็ใช้หาเงินอยู่เป็นหลัก (ไปรายงานผลว่า Joomla ชนะ แกภูมิใจน่าดู)

ดึกแล้วก็แว่บออกมานั่งสังสรรค์ที่ร้านโอยั้วะ ย่าน ม.เกษตร มากันเยอะ โต๊ะยาวเฟื้อย
เลยกลายเป็นวงสนทนาย่อยๆ สองสามวง
ทำให้ได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของ @inanza (เก็บไฟล์วีดีโอไว้แบล็คเมลดีกว่า)
อยู่จนร้านปิดไฟไล่ ก็แยกย้าย บางคนกลับบ้านนอน ผมกลับไปที่งาน
นั่งดู @escribitionist นั่งเล่นบอร์ดเกมอะไรไม่รู้ ง่วงๆ เบลอๆ
แนวต่อคำ คล้ายๆ scrabble แต่อันนี้คือ bananagrams
เผลอเอาผ้าห่มเจ้ามุกมานอนหนุนหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เลย
ตื่นมาเห็นมุกปีนไปนอนอยู่บนชั้นรองเท้า @bact ก็สลบอยู่ข้างๆ
เลยหนีกลับบ้านนอนตอนเกือบตีห้า

อาทิตย์ 25 พ.ค. 2009
ตื่นมา 11 โมงได้ ออกจากบ้านพร้อม @ipats ถึงศรีปทุมเที่ยงๆ บ่ายๆ พอดี
กินข้าวฟรีซะคนละกล่อง เยี่ยม!
เสียดายนิดเดียว อดฟัง “เป็นผู้ชายอบอุ่นด้วยการทำอาหาร” ของ @pittaya กับ @markpeak
ไปถึงก็…
Concert Opensource by @kijjaz and @sexdrum and …
ได้รู้ว่าดนตรีก็มีที่ทางบนเทคโนโลยีเจ๋งๆ วงเดียวกับที่เล่นกล่อมเราเมื่อคืนนั่นเอง ชอบครับ

Intro to GIT by @rpburns
ลืมไปว่าเคยฟังเรื่อง GIT หนนึงแล้วจากพี่ป็อกปีที่แล้ว
และได้ผลลัพธ์เหมือนเดิม คือ ไม่รู้เรื่อง
ต้องลองใช้เองแหละนะ ตอนนี้ก็ใช้ชีวิตกับ SVN ต่อไป

จีบสาวทาง Twitter by @ripmilla
ยกกรณีศึกษาจากประสบการณ์จริง ประสบการณ์ตรง
แต่ที่เจ๋งสุดๆ คือ อ.ศุภเดชเอาไลท์เซเบอร์มาด้วย สองอัน!!!
ยืมเล่นกันเพลินไปเลย

PAW66 by @roofimon
คนในครอบตรัว ฟังแล้วซาบซึ้ง กับจาวารวยส์ แจกหนังสือฟรีซะด้วยนะ
แต่ฮาสะใจ ตรงที่ให้ “เด็กฝึกงาน” ทำสไลด์น่ะแหละ
เลยมีสไลด์แปลกปลอมแทรก​ “​การขายของ” มาซะเพียบ เนี้ยนเนียน

3D Multimedia by LarnGear (เป็นชื่อบริษัท)
มาโชว์เดโมผลิตภัณฑ์ส่งเสริมการเรียนรู้ โดยอ่านรูปร่างจากแผ่นการ์ด
ผ่านกล้องให้แสดงผลเป็นรูปทรงสามมิติ
เรียกเสียงฮือฮาได้ทั้งห้อง จนคนนำเสนอยังบอกว่าไม่เคยได้รับการตอบรับดีขนาดนี้มาก่อน

จบแล้วก็แอบขึ้นไปดูเซสชั่นสอนเต้นซัลซ่าบนโรงยิมนิดนึง สนุกกันใหญ่เชียว
มีท่ากอดกันด้วย แอบเสียดาย 😛
เลิกงานแยกย้ายกลับบ้าน พรรคพวกส่วนนึงไปกินเนื้อย่างโพนยางคำกันเป็นที่น่าอิจฉา

เยส! เสร็จทันเวลาพอดี ถือว่าโพสวันเดียวกับ @pigtheday
รูปทั้งหมดดูที่ flickr ครับ –> BarCampBkk3

อินเดียหน้าโจร ถล่มห้องครัวเจ้าพ่อโลกีย์
(เห็น @plynoi เล่นหนังใหม่ เราเลยเล่นหนังเก่าแทน) 😛

ดูไม่ออกเลยใช่มั้ยครับ ว่ารูปข้างบนมีอะไรที่ไม่เหมือนกัน
บอกเลยก็ได้ มันคือกระเป๋า Gas Mask Bag MK VII นั่นเอง
รุ่นเดียวกันเป๊ะกับที่ ดร.เฮนรี่ “อินเดียน่า” โจนส์ จูเนียร์ ใช้ในหนังเกือบทุกภาค
ยกเว้นภาค 2 อินเดียน่า โจนส์ ถล่มวิหารเจ้าแม่กาลี ปู่ฟอร์ดใช้รุ่น MK VI

กระเป๋าของจริงที่ผลิตมามากมายเป็นล้านๆ ใบสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2
เพื่อให้ประชาชนไว้ใช้ใส่หน้ากากกันแก๊สพิษนั้น ของจริงสายจะเป็นผ้า
แต่เพื่อความสมจริง ทนทาน และดูดีในภาพยตร์ จึงต้องเปลี่ยนสายเป็นสายหนังแทน

ใบที่ได้มานี่ (คนขายเค้าว่า) เป็นของแท้ที่ยังคงเหลืออยู่ในสต๊อคเก่าๆ
ของร้านขายเครื่องแบบทหารรุ่นโบราณของอังกฤษ หาซื้อได้จากร้านมั่นคงแก็ดเจ็ต
ที่พันธุ์ทิพย์พลาซ่า (ร้านขายหูฟังในตำนานที่มีรีวิวสินค้าสุดฮานั่นแหละ)

ภาพกระเป๋าจากร้านมั่นคง ซ้าย MK VII ขวาคือ MK VI ต่างกันที่สีผ้ากับลายเย็บด้านข้าง

พูดถึงรูปต้นฉบับที่เป็นแรงบันดาลใจอย่างใหญ่หลวง
จำได้ว่าตอนหนุ่มๆ เห็นโปสเตอร์ใบนี้แล้วแทบกรี๊ด
Drew Struzan ศิลปินที่วาดภาพโปสเตอร์ให้หนังจอร์จ ลูคัสทุกเรื่อง
วาดภาพอินดี้ในหนังภาคนี้ออกมาเท่สุดๆ แบบไม่ต้องแบ่งพื้นที่ให้ใครเหมือนรูปใบปิดภาคอื่นๆ เลย

แถมรูปที่เฮียมั่นคงถ่ายให้หน้าร้านหลังจ่ายตังค์ ไว้เป็นเยี่ยงอย่างแก่ลูกค้าท่านอื่น