ได้อ่านบทความของ อ.นิธิ เอียวศรีวงศ์
แค่ขึ้นต้นก็รู้สึกถูกใจ เลยอยากเอามาลงไว้ที่นี่ด้วย
อาจารย์ท่านว่าอย่างนี้ครับ
“จับเข่าคุยกัน” ฟังดูดี แต่ขอโทษเถิด มีที่ไหนในโลกนี้สามารถแก้ความขัดแย้งทางสังคมได้ด้วยวิธีนี้บ้าง?
อย่าว่าแต่ความขัดแย้งซึ่งเกี่ยวกับเรื่องของส่วนรวมเลย
แม้แต่ความขัดแย้งในทางส่วนตัว การจับเข่าคุยกันก็ไม่อาจเกิดขึ้นได้ง่ายๆ
…
ที่เหลือไปหาอ่านกันต่อนะ
จาก มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันศุกร์ที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2549 ปีที่ 26 ฉบับที่ 1335
หน้าปก ประชาประกาศชัย
บนเวบเค้าก็มีให้อ่านย้อนหลังได้ครับ
ผมเป็นแฟนมติชนมานานแล้ว งานหนังสือประจำปีที่ศูนย์ประชุมฯ สิริกิติ์
ก็ต้องแวะเยี่ยมบู้ทสำนักพิมพ์นี้แล้วก็เสียเงินทุกที
ชอบความคิดหลายๆ คนที่นี่ อย่างน้อยเรื่องการเมืองตอนนี้
มาอ่านที่มติชนหรือกรุงเทพธุรกิจก็จะโอเคหน่อย
ไม่ใช่สุดขั้วเอาแต่สะใจเหมือนผู้จัดการ อันนั้นมันก็เกินไปนิดนึง
อีกอย่าง…ผมไม่ชอบพวกทำลอยตัวเหนือปัญหาของบ้านเมืองตอนนี้
ด้วยการประกาศว่าตัวเองเป็นกลาง ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด
สังเกตจากผู้หลักผู้ใหญ่หลายคนชอบให้สัมภาษณ์แบบนี้
เพราะมันไม่ช่วยอะไรเลย แต่ก็คงเพราะไม่รู้จะตอบยังไงด้วยมั้ง
มันเลยทำให้หลายคนพากันเป็นกลางตามๆ กันไปหมดอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง
ประมาณว่า ใครจะเป็นยังไงฉันไม่สน ขออยู่ตรงกลาง ปลอดภัยไว้ก่อน
ทำมาหากินของตรูอย่างเดียว…
ต้องขอเลียนแบบคำโปรยของโปสเตอร์หนัง X-Men 3 : The Last Stand มาใช้หน่อย
“Take a Stand.” ถึงเวลาต้องเลือกข้างแล้วครับ
ไม่จำเป็นต้องสุดขั้วไปทางไหนก็ได้ เพราะหลายอย่างของฝ่ายพันธมิตรก็มีที่ผมไม่ชอบใจเหมือนกัน
เลือกข้างในที่นี้คือจะเอาทักษิณหรือไม่เอาทักษิณก็พอ
ไม่ใช่จะอยู่ข้างทักษิณหรือจะอยู่ข้างสนธิ อย่างที่มีคนพยายามจะชี้ชวน
เพราะตอนนี้อย่างน้อยผมก็รู้ตัวแล้วครับ ว่าอยากได้รัฐบาลนี้ต่อรึเปล่า…
เอ่อ…สงสัยเพราะควันหลงจากที่ดู V for Vendetta แล้วอินจัดไปหน่อยแฮะวันนี้ 😛