Oscar 2007

แป๊บๆ ก็ผ่านไปอีกปีนึงแล้ว เหมือนปีที่แล้วเพิ่งประกาศไปหยกๆ
ปีนี้ยังดีหน่อยที่ได้ดูหนังที่เข้าชิงไปแล้วหลายเรื่องเหมือนกัน

ปีนี้ก็เป็นปีที่ 79 แล้ว ธีมของงานตามรูปโปสเตอร์ที่ใช้โปรโมทคือใช้คำพูดเจ๋งๆ
จากหนังหลายๆ เรื่อง มารวมๆ ต่อๆ กัน…สวยดี
เหมือนเดิมนะครับ มาไล่กันไปตามลำดับ

สมทบชายยอดเยี่ยม: อลัน อาร์กิ้น จาก Littel Miss Sunshine
-หนังเล็กๆ ที่มาแรงมากในทุกๆ เวที ถึงตรงนี้ก็ยังแรงไม่เลิก ชักสนุกแล้วครับ
บ้านเราก็มีคนตั้งตารอดูกันเยอะอยู่เหมือนกัน สาขานี้ผมได้ดูไปแค่ 3 เรื่อง
ในบรรดาผู้เข้าชิงนี่ชอบ จิมอน ฮอนซู จาก Blood Diamond ที่สุด
ส่วนมาร์ก วาห์ลเบิร์ก จาก The Departed ก็มีคนพูดถึงกันเยอะ แต่ผมเฉยๆ แฮะ

เทคนิคพิเศษยอดเยี่ยม: Pirates of the Caribbean: Dead Man’s Chest
-รางวัลเดียวที่กัปตันแจ็คได้ไปในงานนี้ เทียบกับคู่แข่งอย่าง Poseidon กับ Superman Returns
ก็ถือว่าสมควรแล้ว หนวดปลาหมึกหนุบหนับของเดวี่ โจนส์กับเรือฟลายอิ้งดัชต์แมน เจ๋งออกซะขนาดนั้น

อนิเมชั่นยอดเยี่ยม: Happy Feet
-แอบเชียร์ Cars มากกว่านิดนึง แต่แบ่งรางวัลให้คนอื่นเค้าบ้างก็ดีนะ
เดี๋ยวเค้าจะว่าเอาได้ว่า Pixar ทำอะไรก็กวาดรางวัลไปหมด
แถมนกเพนกวินมันก็น่ารักกว่ารถยนต์มากซะด้วย
ส่วน Moster House ภาพคงยังไม่สวยพอที่จะสู้เค้าได้
แถมเนื้อเรื่องมันยังแรงเกินเด็กไปนิดส์

ออกแบบเสื้อผ้า: Marie Antoinette
-ได้ข่าวว่าโดนคนดูโห่ไล่ ตอนฉายที่คานส์ แต่เรื่องเสื้อผ้า เครื่องแต่งกายต้องยกให้เค้าจริงๆ
หนังฟอร์มตกของโซเฟีย คอปโปล่า หลังจากทำ Lost in Translation จนดังไปไม่น้อย
โปสเตอร์หนังที่เห็นหน้าน้องเคียร์สเท็น ดันส์ในบทพระนางมารี อังตัวเน็ตต์ก็น่ารักดี
คำสาปดอก…เอ่อ…เบญจมาศ ของจางอี้โหมวที่ผมแอบเชียร์ก็เป็นอันว่าแพ้ไป

แต่งหน้า (เมคอัพ) ยอดเยี่ยม: Pan’s Labyrinth
-รอดูอยู่เช่นกัน กับหนังมหัศจรรย์เขาวงกตแฟนตาซี
ผลงานใหม่ของพี่เกียลเลอโม เดล เทอโร่ หลังจาก Hellboy
ผมรอดู Hellboy 2 : The Golden Army อยู่ด้วยนะครับพี่

สมทบหญิงยอดเยี่ยม: เจนนิเฟอร์ ฮัดสัน จาก Dreamgirls
-ผมดู Dreamgirls แล้วไม่ค่อยปลื้มมาก สาขานี้จึงเชียร์น้องรินโกะ คิคุจิ จาก Babel เต็มที่
ไม่ใช่เพราะ “ฉากนั้น” หรอกนะ น้องเค้าเล่นเป็นคนใบ้หูหนวกได้ดีจริงๆ…จริงจริ๊ง…
เป็นอันว่าเซ็งไปอีกหนึ่งสาขาครับ

สารคดียอดเยี่ยม: An Inconvenient Truth
-เรื่องอื่นที่เข้าชิงด้วยกันไม่เคยดูเลย แต่เรื่องนี้ก็สมแล้ว เพราะทำให้ผมกับเพื่อนหันมา
ปั่นจักรยานไปทำงานได้ทุกวันตั้งแต่ออกจากโรงหนังคืนนั้น

กำกับศิลป์: Pan’s Labyrinth
-บอกตามตรงว่าสาขานี้ผมไม่ค่อยแน่ใจว่าตัดสินกันที่อะไรบ้าง
ดูจากรายชื่อผู้เข้าชิงแล้วก็สูสีกันหมด ทั้งกัปตันแจ็ค กับหนังนักมายากล The Prestige

ดนตรีประกอบภาพยนตร์: Babel โดย กุสตาโว ซานโตลัลญา
-ให้ตายเถอะ สกอร์มันคงเนียนกลมกลืนกับเนื้อเรื่องมากจนผมไม่รู้สึกว่ามันมีเลยนะเนี่ย
เหมือนตอนดู Blood Diamond ที่แทบไม่ได้ยินเสียงดนตรีตื่นเต้นตอนฉากสงครามกลางเมือง

ผสมเสียง: Dreamgirls
-ผสมกันยังไงเนี่ย ทำเอาผมเหนื่อยหูมาก นักแสดงในเรื่องโก่งคอเปล่งพลังเสียงกันซะขนาดนั้น
รอดออกมาจากโรงได้ก็ถือว่าโอเค ผมเป็นประเภทที่ชอบแบบ Chicago มากกว่าจริงๆ

เพลงประกอบยอดเยี่ยม: I Need to Wake Up โดย เมลิสซา เอเธอร์ริจ
จาก An Inconvenient Truth

-แอบสะใจเล็กๆ ที่เพลงจาก Dreamgirls เข้าชิงตั้ง 3 เพลง แต่แพ้หมดเลย กร๊าก….
ส่วนเพลง Our Town ของแรนดี้ นิวแมน จาก Cars คนนี้เข้าชิงทุกปี
แต่ปีนี้ก็เหมือนส่วนใหญ่ที่ผ่านมา คือ ชวด

ตัดต่อเสียง: Letters From Iwo Jima
-ปู่คลินต์คงไม่เสียใจแล้ว ที่ Flag of Our Fathers เงียบสนิท แต่หนังที่ถ่ายคู่กัน
พร้อมเล่าเหตุการณ์คนละด้านเรื่องนี้ กวาดคำชมและรางวัลมาแทน

ภาพยนตร์ต่างประเทศยอดเยี่ยม: The Lives of Others จากเยอรมัน
-เห็นมีโปรแกรมฉายอยู่ที่ลิโด้ แต่มีแค่วันละรอบเดียว ต้องหาเวลาไปดูซะหน่อยแล้ว
ส่วน Pan’s Labyrinth ก็เข้าชิงสาขานี้ด้วย

ตัดต่อยอดเยี่ยม:The Departed
-รู้สึกว่าไม่น่าจะเหนือกว่า Babel, Blood Diamond หรือแม้แต่ United 93 เลย
แต่ก็ชนะไปแล้วจนได้ สาขานี้เหลือแค่ Children of Men ที่สงสัยคงจะได้รอดูแผ่น

ดารานำชายยอดเยี่ยม: ฟอเรสต์ วิทเทเกอร์ จาก The Last King of Scotland
-น้องที่รู้จักเชียร์ วิล สมิธ จาก The Pursuit of Happyness
ผมเชียร์ลีโอ จาก Blood Diamond เลยพากันแห้วทั้งคู่
แตได้่เห็นหนังตัวอย่าง Venus ของปีเตอร์ โอทูลแล้ว เป็นอีกเรื่องที่ไม่น่าพลาดจริงๆ
ส่วนหนังที่ชนะนี่น่ะเหรอ ไว้ถ้านึกอยากรู้ประวัติของจอมเผด็จการอีดี้ อาร์มินค่อยคิดอีกที
ทุกวันนี้ยังไม่กล้าดู Hotel Rwanda เลย

ถ่ายภาพยอดเยี่ยม: Pan’s Labyrinth
-หนังเค้าคงดีจริง ถึงชนะ The Prestige ไปได้

ดารานำหญิงยอดเยี่ยม: เฮเลน มิเรน จาก The Queen
-ต้องยอมเค้าจริงๆ ครับ เพิ่งดูมาเมื่อคืนวันเสาร์นี่เอง
เคท วินสเลท (Little Children) กับ ป้าเมอรีล สตรีพ (The Devil wears Prada)
ก็เป็นอันว่ารอปีต่อๆ ไปแทนก็แล้วกัน

บทภาพยนตร์ดัดแปลงยอดเยี่ยม: The Departed โดย วิลเลียม โมนาแฮน
-ผู้ประกาศรางวัลบอกว่าเป็นบทดัดแปลงจากหนังญี่ปุ่น…
แอนดรู เลา กับ อลัน แม็ก คงเซ็ง ที่ Infernal Affairs “สองคน สองคม” ของเค้า
เปลี่ยนสัญชาติกลางเวทีซะงั้น แต่แบบนี้เราคงได้ดูเป็นไตรภาคเหมือนต้นฉบับแน่นอน

บทภาพยนตร์ดั้งเดิมยอดเยี่ยม: Little Miss Sunshine โดย ไมเคิล อาร์ท
-ตอกย้ำความน่าดูให้กับหนังเรื่องนี้เข้าไปอีก

ผู้กำกับยอดเยี่ยม: มาร์ติน สกอเซซี่ จาก The Departed
-หลังจากได้แค่เข้าชิงมาตลอด ถ้านับเฉพาะสาขานี้ก็ 6 ครั้งเข้าไปแล้ว
ในที่สุดปู่มาร์ตี้ก็สมหวังกับเค้าซะที ปู่แกคงมีแรงทำหนังดีๆ ให้เราดูต่อไปอีกนาน

ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม: The Departed
-พูดไม่ออกเลย คงเพราะดูนานแล้วจนลืมว่าประทับใจแค่ไหน คือมันไม่ถึงกับแย่
แต่มันก็ไม่ได้ชอบมาก ต้นฉบับฮ่องกงมันทำดีเกินไปจนทำใจเป็นกลางได้ยากจริงๆ
เรื่องที่เข้าชิงอื่นๆ อย่าง Babel กับ The Queen ก็ดูแล้ว
รอก็แต่ Letter From Iwo Jima กับ Little Miss Sunshine เข้าเมื่อไหร่จะได้พิสูจน์ซะที

สรุปว่า The Departed คว้าไปมากสุด 4 รางวัล
Pan’s Labyrinth 3 รางวัล
Little Miss Sunshine 2 รางวัล
An Inconvenient Truth 2 รางวัล
Dreamgirls 2 รางวัล
นอกนั้นก็แบ่งกันไปเรื่องละรางวัล หลังๆ มานี้รางวัลกระจายกันดีเหมือนกัน

ก็เหมือนทุกปี ที่ต้องรอดูเทปบันทึกภาพบรรยากาศงานอีกตามเคย
อิจฉาคนมียูบีซีเนอะ ไม่ใช่สิ เดี๋ยวนี้ต้องเป็น “True Vision” แล้ว…^_^
มีคนแซวว่าติดเคเบิ้ลอย่างเดียวก็ไม่พอ ต้องไม่มีเวลาดูมันด้วย…ขอบอกว่าถูก!

ที่มาOscar.com
ไปดูรูปสวยๆ (โดยเฉพาะนิโคล คิดแมน) ได้ที่เวบเค้าเลยครับ

ในที่สุดโครงการ SETI ก็ค้นพบ…

เคยได้ยินชื่อโครงการ SETI มั้ยครับ
SETI ย่อมาจาก Search for Extraterrestrial Intelligence
แปลตรงๆ ก็คือการค้นหาสิ่งมีชีวิตที่ทรงภูมิปัญญาต่างดาว
ใครจำหนัง E.T. ได้ก็นั่นแหละ ตัวย่อเดียวกัน

แล้ว E.T.ต่างจาก Alien ยังไง…
เคยอ่านที่ไหนไม่รู้แว๊บๆ นานแล้วว่า เอเลี่ยนจะออกแนวรุกราน
แต่อีทีน่าจะเป็นมิตร (ไม่รู้นิยามตามหนังรึเปล่า ไว้ค้นละเอียดแล้วจะมาบอก)
ในอเมริกาก็เรียกคนต่างด้าวว่าเอเลียนเหมือนกันนะ ยังไงล่ะเนี่ย

ที่ว่าโครงการนี้เจออะไรเข้า ก็คืออย่างนี้ครับ ขอเท้าความหน่อย
เมื่อซักหลายปีก่อน ที่ผมเห่อเรื่องนี้หนักๆ รู้สึกจะเป็นช่วงหลังจากหนัง Contact ฉาย
ก็ค้นนู่นค้นนี่ไปเรื่อย จนได้ไปรู้จัก SETI เข้า แล้วเค้าก็ขอความช่วยเหลือชาวโลก
ด้วยการคิด SETI@home ขึ้นมา

SETI@home เหมือนการทดลองทางวิทยาศาสตร์อย่างหนึ่งของ UC Berkeley
โดยสร้างโปรแกรมเล็กๆ ตัวนึง ให้เราไปดาวน์โหลดมาติดตั้ง
ไว้ในเครื่องของเราที่สามารถต่ออินเตอร์เนทได้ เพื่อช่วยประมวลผลข้อมูลสัญญาณคลื่นวิทยุที่เค้ารับได้
นึกถึงหนังเรื่อง Contact นะครับ ที่มีข้อมูลมากมายมหาศาลที่เราดักจับจากห้วงอวกาศ
แทนที่เค้าจะใช้ซูเปอร์คอมพิวเตอร์ ซึ่งคงจะมีไม่กี่ตัวประมวลผล
เค้าก็กระจายออกไปตามคอมพิวเตอร์ธรรมดาๆ
ของผู้คนทั่วโลกช่วยกันประมวลผล เหมือนเป็นคลัสเตอร์
จำได้ว่าตอนอ่านเจอแรกๆ รู้สึกตื่นเต้นดีชะมัด เลยลองโหลดมารันเล่นๆ อยู่พักนึง

ในที่สุดก็ได้เรื่องครับ ด้วยโปรแกรมที่ติดตั้งไว้ตัวนั้นทำให้เกิดการค้นพบแล็ปท็อปเครื่องหนึ่ง
ของนักเขียนสาวที่ถูกขโมยไป โดยสามีของเธออาศัยข้อมูล IP Address ที่โปรแกรมต้อง
รายงานไปที่เซิร์ฟเวอร์ของ SETI@home มาใช้ track หาเครื่องจนได้
หลังจากได้เครื่องกลับมา เธอบอกว่า..
“ฉันรู้มาตลอดเลยค่ะว่าพวก geek เนี่ยเป็นสามีที่ยอดเยี่ยมมาก”
ทำเอา geek แถวนี้ออกอาการปลื้มกันใหญ่

ผมเดาว่าข่าวนี้เป็นข่าวขำๆ และออกแนวแซวกันนิดหน่อย
แต่อย่างน้อย SETI ก็คงเป็นที่รู้จักกว้างขวางขึ้นมาอีกนิดแหละนะ

ที่มา: SETI Finally Finds Something โดย samzenpus จาก /. Slashdot
คุณ PaePae ก็เขียนถึงไว้ที่ Blognone เหมือนกันครับ

Bangkok Night Trip by Trek 4300

จริงๆ กะจะตั้งชื่อว่า Street Dirt in Valentine’s Night ซะหน่อย
แต่จะได้เข้าชุดกันกับครั้งก่อนๆ (1, 2) เลยเอาชื่อนี้ละกัน
เปลี่ยนรถทุกทริป อีกหน่อยน่าจะทำเป็นคอลัมน์ทดสอบรถไปซะเลย
ตัวแทนจำหน่ายยี่ห้อไหนสนใจ ส่งมาให้ผมเอาไปโดดเล่นสักวันสองวันก็ได้นะครับ

คันนี้ได้มาไม่ถึงสองอาทิตย์ ไซส์เล็กดีเหมาะกับการเอาไปโดด เหมือนพวกรถ Dirt
แต่ถ้าปั่นไกลๆ มันจะปวดขา ปวดเข่าหน่อย เพราะหลักอานมันเอาขึ้นได้ไม่สูงพอสำหรับคนตัวสูงขนาดผม
Trek เป็นยี่ห้อที่คนทั่วไปน่าจะรู้จัก หรือพบเห็นได้บ่อยๆ ตามท้องถนน คนขายเค้าเคลมว่า
เป็นยี่ห้อเดียวกับที่แลนซ์ อาร์มสตรอง แชมป์ตูร์เดอร์ฟรองค์ใช้เชียวนะ
(ผมว่าระดับแลนซ์ จะใช้ยี่ห้อไหนก็มีโอกาสเป็นแชมป์ได้เหมือนกันแหละ)

สีเหลืองถูกใจดี เลยไปหายางขอบเหลืองมาใส่ให้เข้ากัน มีคนใจดีขาย Hutchinson Mosquito
ขนาด 2 นิ้วให้คู่นึง เข้าชุดกันได้มีรถสวยสมใจ

วันแห่งความรักทั้งที จะมานั่งเหี่ยวเฉาให้ชีวิตรันทดทำไม หลังเลิกงานตั้งใจไว้กับคู่หูดูโอโน่คุง
ว่าจะไปหาเบียร์นั่งกินเล่นแก้เบื่อ พอดีเบิ้ม ชวนว่าคืนนี้ใครจะไปเล่น street dirt บ้าง
สงสัยยังติดใจจากคราวก่อนที่ไปสะพานพุทธฯ ก็เลยตกลง ไหนๆ ก็ไม่มีอะไรจะทำ

นัดเจอกันที่บิ๊กซี วงศ์สว่าง ตอนสองทุ่มครึ่ง เลยรีบออกจากออฟฟิศตั้งแต่ทุ่มเศษๆ
กลับที่พัก เปลี่ยนเป็นชุดพร้อมลุย แล้วก็ปั่นออกสะพานควาย ไปทางประดิพัทธ์
ถึงแยกสะพานแดงก็เลี้ยวขวา อัดขึ้นสะพานสูงข้างปูนใหญ่ เข้าถนนประชาราษฎร์
แป๊บเดียวก็ถึงบิ๊กซี วงศ์สว่างทันเวลานัดพอดี
นัดเจอกันที่สี่แยกวงศ์สว่าง
เปา เบิ้ม โน่ พร้อมลุย…

เพื่อไม่ให้จำเจ เลยเลือกเส้นทางใหม่ โดยมุ่งไปตามถนนวงศ์สว่างไปขึ้นสะพานพระราม 6

จะปั่นขึ้นพระราม 7 คงไม่ไหวแล้ว เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาไปลองอัดขึ้นสะพานพระปิ่นเกล้า
พบว่าอันตรายมาก นอกจากจะชันจนปั่นแทบไม่ออกแล้ว ยังมีรถเมล์มาเบียดให้ระทึกใจ
ขากลับเลยไปลงเรือข้ามฟากจากวังหลัง มาขึ้นที่ฝั่งท่าช้างแทน ชีวิตดีขึ้นเยอะ

คราวนี้เลยได้ประสบการณ์ใหม่ กับการแบกรถขึ้นบันไดสะพานพระราม 6 ตอนนี้มีรถไฟผ่านซะด้วย
แล้วปั่นบนทางเดินข้างรางรถไฟ สุดยอดมากครับ เสียวกว่าเล่นรถไฟเหาะที่ดรีมเวิร์ลอีก
เพราะทางเป็นพื้นเหล็กแผ่นบาง ปั่นไปก็เสียงดังกึงๆ กังๆ กว้างประมาณเมตรครึ่ง มีราวเหล็กสองข้าง
ต้องตั้งสมาธิให้ดี เผลอคิดนิดเดียวว่าลื่นแฉลบ ลอดราวเหล็กไปคงได้เฝ้าก้นแม่น้ำเจ้าพระยาแน่นอน
แต่เจ้าเปา ที่ใช้ Trek 4300 เหมือนกัน แต่เป็นโมเดลปีเก่ากว่า
ปั่นยกล้อ (Wheelie) ได้หน้าตาเฉย คนนี้ฝีมือดีและใจถึงที่สุดแล้ว
บนสะพานพระราม 6บนสะพานพระราม 6

พอข้ามมาได้ ก็ปั่นลงเนินอีก ชันด้วย ได้อารมณ์น้องๆ down hill ถ้าหลุดทางออกไปก็จะพุ่งเข้ากลางถนน
ผมเลยได้ต้นไม้ช่วยเบรค โดนเข้าไปเต็มไหล่ซ้าย แต่ไม่เป็นอะไรเลยเพราะเบี่ยงตัวถ่ายน้ำหนักทัน
แต่ก็เล่นเอาใจหายใจคว่ำ มีเสียงวินมอเตอร์ไซด์ฝั่งตรงข้ามช่วยลุ้นให้ด้วย

คราวนี้เราก็วิ่งเส้นจรัลสนิทวงศ์ยาวไปเรื่อย สลับขึ้นลงฟุตบาท ฝั่งธนบุรีนี่ฟุตบาทกว้างดีมาก
แถมทำทางลาดขึ้นลงให้ทุกบล็อคที่เป็นทางเข้าซอย ผ่าน รพ.ยันฮี แยกบางพลัด
ตรงไปถึงแยกที่จะไปเซ็นทรัลปิ่นเกล้า เราก็เลี้ยวซ้ายมาทางอรุณอัมรินทร์ แล้วก็ซ้ายอีกที
เพื่อเข้าสู่พระราม 8 อ้อมซะ…จำซอยไม่ได้ว่าต้องเข้าทางลัดซอยไหน
ช่วงนี้เปาเอาอีกแล้ว โดดพลาดเข้าพุ่มกระบองเพชร เลยได้เลือดมาซิบๆ
ก็ปั่นกันไป คอยมองหลังกันไป ใครหลุดกลุ่มก็มีรอกันบ้าง แล้วถึงใต้สะพานพระราม 8

สมกับเป็นวันแห่งความรัก มีคนมานั่งริมฝั่งแม่น้ำกันเยอะมาก ตอนนั้นประมาณ 4 ทุ่ม
เราก็นั่งพัก หาน้ำหาท่ากินกัน ได้ปั่นเล่นแถวนั้นแป๊บนึง ก็มีคุณตำรวจมาขอให้คนออกจากพื้นที่
เพราะปกติบริเวณนั้นจะปิด 4 ทุ่ม บอกว่ามีวัยรุ่นตีกันด้วย เราไม่ควรอยู่รอโดนลูกหลง
เลยแบกรถขึ้นสะพานมาปั่นด้านบนรับลมเย็นๆ แทน
บนสะพานพระราม 8บนสะพานพระราม 8

พอมาถึงฝั่งพระนคร รถเปายางรั่ว ก็มานั่งปะกันใต้สะพาน พวกเราอุปกรณ์พร้อมอยู่แล้วเลยไม่มีปัญหา
ฝั่งนี้ก็มีเด็กเล่นสเก็ตบอร์ดเหมือนลานที่สะพานพุทธเลย
ยางแตกที่พระราม 8 ฝั่งพระนครช่วยกันปะ ช่วยกันแปะ

จากนั้นก็ปั่นไปตามถนนวิสุทธกษัตริย์ ออกราชดำเนินนอก ไปหน้าพระที่นั่งอนันตสมาคม
หน้าพระที่นั่งอนันตสมาคม
แล้วปั่นออกมาทางถนนศรีอยุธยา ถึงแยก รพ.สงฆ์ ก็เลี้ยวซ้ายไปตามพระราม 6 ผ่านแยกตึกชัยไปเรื่อยๆ
ก็ตัดเข้าขวาที่กระทรวงการคลัง เพื่อมาออกทางซอยอารีย์ แวะพักจิบเบียร์หน้าตึกชินวัตร 2
แล้วก็เลี้ยวกลับบ้านนอนตอนตี 1 พอดี
หน้าตึกชินวัตร 2 หลังจบการเดินทาง

คืนนี้ปั่นกันไม่ไกลมาก ราวๆ 28 กิโลเมตร ตามเส้นทางนี้แหละ
แผนที่เส้นทางที่ใช้
ใครอ่านแล้วอยากมาร่วมสนุกก็ได้นะครับ ไม่มีรถก็มาได้ เพราะยังมีรถว่างให้ยืมอยู่อีกสองสามคัน
รูปทั้งหมดคลิกไปดูได้ที่ Flickr ครับ

YouFest: YouSEX

ได้รับเมล์จากทีมงาน YouSEX เลยได้มีเรื่องเขียนรับวันแห่งความรัก
ทีมงานน่ารักมากครับ ผมไม่แน่ใจว่าเป็นใคร (ผู้ชายนะครับ)
เค้าโทรมาชวนผมวันงาน ตอนนั้นกำลังเมามันกับการทำเวบใหม่ให้ ThTrials.com
ที่ TrueShop ในสยามพารากอนแล้วก็จะรอดูหนังตอนเย็นด้วย เลยไม่ได้ไป เสียดายเหมือนกัน

YouSEX คืองานเสวนาที่จัดขึ้นที่ TK Park, Central World
เมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา โดยเป็นส่วนหนึ่งของ มหกรรมอินเทอร์เน็ตปลอดภัยและสร้างสรรค์
มีเป้าหมายคือ ระดมความคิดใหม่ๆ เพื่อแก้ปัญหาเรื่องเพศโดยใช้อินเทอร์เน็ตและเครื่องมือ IT ต่างๆ
โดยเป็นการต่อยอดมาจากงาน YouFest: YouMedia คราวก่อน

พอดีเค้าส่งเมล์มาอีก ให้ช่วยประชาสัมพันธ์ โดยทางแผนงานสุขภาวะทางเพศ สสส.
ร่วมกับ duocore.tv และ TRN ได้ทำคลิปขึ้นมา 3 ตอน
เป็นเรื่องการรณรงค์ให้ซื้อถุงยางอย่างไม่อาย ให้ผู้หญิงพกถุงยาง และวิธีการใช้ยาคุมฉุกเฉิน

โดนใจที่เค้าบอกว่า “…คลิปนี้อาจจะช่วยชีวิตคนได้จำนวนมากเลยนะครับ ช่วยๆ กัน…”
เค้าระบุว่าสามารถเอาคลิปวีดีโอมาแปะได้ แต่ผมคิดว่าเข้าไปดูที่เวบเค้าตรงๆ เลยดีกว่าครับ
เชิญชมที่ YouSEX

เสียสละ เสียเวลา รักษาสิทธิ

เมื่อวานรู้สึกไม่ค่อยสบาย (เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย?)
เริ่มเจ็บคอนิดหน่อย จากประสบการณ์ มันจะเจ็บเฉพาะตอนกลางคืน
แต่พอปล่อยไว้ มันจะเริ่มลามมาเจ็บกลางวันด้วย แล้วก็จะไอ
โดยเฉพาะเวลาหายใจอากาศเย็นๆ เข้าไป แล้วก็น้ำมูกไหล จากนั้นก็จะไข้ขึ้น
แล้วก็ตาย…(-_-“) แล้วก็หาย!!! แต่มันก็กินเวลาเป็นอาทิตย์
แถมน่าเบื่อและทรมานนิดหน่อย

ปกติก็จะซื้อยากินเองตามอัตภาพ เจ็บคอก็หายาแก้อักเสบ ลดน้ำมูกไปเรื่อยตามอาการ
คราวนี้รู้สึกว่ากำลังจะเริ่มป่วย เลยรีบหายากินดักไว้ก่อน
แต่ไม่อยากซื้อกินเองละ เลยไปใช้สิทธิประกันสังคมที่ รพ.เปาโล
เพราะเคยโดนอาจารย์หมอคนนึงดุไว้ว่า ไม่ค่อยมารับการรักษา
จ่ายประกันสังคมเดือนนึงก็ไม่ใช่น้อยๆ
เลยคิดอยากประหยัดค่ายา ไปหายาฟรีกินดีกว่า แลกกับค่ารถเมล์ รถไฟฟ้านิดหน่อย

ที่เปาโลมีการเปลี่ยนแปลงสถานที่ ไม่ได้มาซะนาน ก็เดินไปอาคาร 3 ด้านหลังตามคำแนะนำ
พอไปถึงก็พบว่ามีคนเยอะกว่าที่คิดซะอีก จากที่คิดว่าจะมาแค่แป๊บๆ ให้หมอดูอาการแล้วก็สั่งยา
กลายเป็นต้องรอนานเกือบชั่วโมง ระหว่างรอ คงเพราะขี้เกียจแล้วก็เบื่อ เลยพาลคิดว่า
แทนที่จะมารอให้เสียเวลา แถมอาจจะเบียดบังคนที่เค้าป่วยหนักจริงๆ
สู้ไปซื้อยากินเองอย่างเคย จะดีกว่าห่วงว่าไม่ได้ใช้สิทธิประกันสังคม (ที่ดีมาก!?…) มั้ยเนี่ย

แต่ผมเป็นพวกบ้ารักษาสิทธิน่ะ เคยถูกสอนว่าไม่มีใครเอาเปรียบเราได้ ถ้าเราไม่ยอมให้เค้าเอาเปรียบ
แต่กรณีนี้มันก็คิดได้ว่า เราเองก็มีกำลัง มีความรู้พอที่จะไม่ต้องพึ่งหมอก็ได้ ป่วยเล็กๆ น้อยๆ
ดูแลตัวเอง แล้วให้หมอเค้าบริการคนป่วยไปดีกว่า (มั้ย) คิดนู่นคิดนี่ไปเพลินๆ พยาบาลก็เรียกพอดี

สุดท้ายก็รอจนเสร็จแล้วก็รับยา จะว่าเสียเวลาก็ไม่เท่าไหร่ ได้ยามาเพียบ กินทีนึงสี่ห้าเม็ด
ขากลับเค้ามีรถกอล์ฟบริการส่งหน้า รพ.ด้วย ไอ้ที่คิดไว้ตอนนั่งรอก็กลายเป็นเรื่องฆ่าเวลาไปซะงั้น…