วันนี้ได้รับฟอร์เวิร์ดเมล์เนื้อหาทันสมัยใหม่ล่าสุดมาครับ
เนื้อหาใจความก็คือบอกเล่า(สิ่งที่ดูเหมือนจะเป็น)ความจริงเกี่ยวกับขนมปังร้านดังที่สยามสแควร์
สองสามเดือนมานี้ร้านนี้ค่อนข้างมีชื่อเสียง เรื่องเด็กวัยรุ่นฮิตไปต่อแถวซื้อกินกันหลายสิบคน
รอกันทีเป็นครึ่งชั่วโมงถึงชั่วโมงนึง แถมมีกับดักทางการตลาดด้วยป้ายข้อความไม่ให้ซื้อเกิน 10 ชิ้น
(ตอนนี้เห็นว่าเป็นไม่ให้เกิน 25 ชิ้นแล้ว)
ที่ว่าเป็นกับดักทางการตลาด ก็สังเกตจากคนใกล้ตัว เพราะมันมักจะซื้อตามจำนวนที่เค้าจำกัดมาทุกที
คงเพราะอยากจะให้คุ้มสมกับที่รอคิวนานมั้ง เพราะเอาเข้าจริง คนปกติกินขนมปังได้ไม่น่าจะเกิน 2-3 ชิ้น
ที่เหลือก็ไล่แจกชาวบ้าน (ขนมปังเม็กซิกันบัน จะเก็บไว้กินวันหลังมันก็ไม่อร่อยเท่าตอนร้อนๆ จากเตาซะด้วย)
เมล์ที่ได้รับเนื้อหาก็บอกว่ามีประกาศจากทางสาธารณสุขในยุโรปว่าขนมปังที่ว่าเนี่ย
มันอันตรายกว่าขนมปังทั่วไปเกือบ 200 เท่า!!!
เพราะว่ามีทั้งไตรกลีเซอร์ไรด์ และคลอเรสเตอรอลสูง อุดมไปด้วยครีมและไขมัน
แถมมีผลทดสอบมาด้วยอีกนะว่า มีตัวอย่างคนที่กินอาทิตย์ละ 4-5 ชิ้น
แล้วมีน้ำหนักเพิ่มอย่างรวดเร็ว
ล่าสุดในญี่ปุ่น ตอนปี 48 ก็เห่อกันน่าดู แต่พอมีประกาศจากกระทรวงสาธารณสุข
คนก็เลิกกิน ตบท้ายข้อความด้วยว่า ที่อื่นๆ เค้าเลิกกินกันหมดแล้ว
ในย่านเอเชียอาคเนย์เนี่ยมีแต่’ประเทศไทย’ นี่แหละ
ที่ยัง(เห่อ)นิยมกินกันอยู่ที่เดียว
อ่านแล้วก็น่ากลัวดีนะครับ อันตรายกว่าตั้ง 200 เท่า
แถมมีประกาศเตือนจากทางสาธารณสุขในยุโรปซะด้วย
แล้วสาธารณสุขประเทศไทยทำไมไม่รู้เรื่องเลย อันตรายขนาดนั้น
เราอย่าไปกินกันเลยดีกว่า…
เดี๋ยวนี้ไม่ชอบใจใคร ก็โจมตีกันง่ายๆ ด้วย fwd mail นี่แหละครับ
แถมลามไปเร็วยิ่งกว่าไฟลามทุ่ง แล้วก็ไม่ได้ดับกันง่ายๆ
เมล์หลอกลวงแนวนี้บางฉบับ วนเวียนอยู่ในโลกอินเตอร์เนทเป็นปีๆ
ที่เห็นชัดๆ ก็พวกเมล์ชักชวนให้ไปบริจาคเลือด, เกล็ดเลือด, ไขกระดูก ฯลฯ
บางฉบับก็เป็นเรื่องจริงครับ แต่คนรับบริจาคเสียชีวิตไปเป็นปีแล้ว
เมล์ชวนไปบริจาคยังล่องลอยเป็นซอมบี้โปรเซสค้างอยู่ในเวิร์ลไวด์เว็บอยู่เลย
อย่างเมล์ร้านขนมปังที่ว่าเนี่ย ใครอยากรู้ก็ง่ายๆ เลยครับ
ไปค้นหาข่าวประกาศที่กูเกิ้ลดูซิว่าประเทศไหนประกาศยังไง
ไปดูซิว่าแฟรนไชส์ของชื่อร้านนี้มันไปถึงยุโรปกับญี่ปุ่นตั้งแต่เมื่อไหร่
ขนมปังมันทำจากแป้ง นม เนย แล้วคลอเรสเตอรอลมันจะไปอยู่ไหน
เม็กซิกันบันแบบนี้ มันเพิ่งเกิดมาบนโลกใบนี้พร้อมร้านนี้เป็นครั้งแรกหรืออย่างไร
…
ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมาเขียนถึงร้านขนมปัง ที่จริงก็ไม่ได้นิยม
แต่ก็ดีใจแทนเจ้าของที่ประสบความสำเร็จ
ถ้าจะเชียร์กันจริงๆ ผมเห็นเหตุการแบบนี้ที่ร้านพรชัย ตรงบางลำภูมาหลายปีแล้วครับ
ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่ ขนมปังปอนด์ ใส้ลูกเกด, หมูหยอง, แฮม, เนยสด ฯลฯ
ที่ยัดไส้มาจนทะลักอลังการ กินกันแทบไม่ไหว
ในราคา 30 บาท แถมมีคนซื้อไปขายต่อทั่วเมืองบวกกำไรอีก 5 บาท
พร้อมคำโฆษณาว่า ‘ขนมปังบางลำภู’
ร้านนั้นเค้าก็ต่อคิวกันอย่างกับแจกฟรีเหมือนกัน…
ใครอยากอ่านเมล์เต็มๆ คงต้องรอจากเพื่อนๆ กันเองนะครับ ผมลบทิ้งไปแล้ว
นี่ถ้าเค้าลงท้ายอีกซักนิดว่า “ช่วยส่งต่อๆ กันไปเพื่อเตือนสติเพื่อนร่วมชาติ”
หรือ “ถ้าไม่ส่งไปอีก 10 คน ชีวิตจะประสบความพินาศ” อะไรทำนองนั้น
ผมคงไม่กล้าลบทิ้งแหงๆ เลย…