ครั้งแรก (อีกแล้ว) ที่บึงตะโก้

ครั้งก่อนที่ไปปั่นจักรยานบนเขาอีโต้พลอยทำให้คราวนี้เรียกชื่อบึงเค้าผิด
เป็น “บึงอีโต้” อยู่เรื่อย สงสัยคราวหน้าคงได้ไปปั่นจักรยานที่ “เขาตะโก้” (- -!)
(อ้อ…เขาอีโต้ไปรอบสองมาแล้ว รูปมีแค่นี้ 1, 2, 3)

พอดี กฤษณ์ น้องที่บริษัทชวนกันไปเล่นเคเบิ้ลสกี ที่บึงตะโก้
กำลังอยากลองอยู่พอดี เพราะเดือนก่อนเผลอไปซื้อหนังสือ the X Moment
เล่มที่หน้าปกรูปดีเจ ดาวิเด โดริโก้ กำลังเล่น Wakeboard นั่นแหละ
อ่านแล้วก็สนุกดี ใครสนใจก็น่าไปลองหาอ่านดู

“บึงตะโก้” ได้ยินชื่อเสียงมานาน สมัยอยู่ชลบุรี เวลาเข้ากรุงเทพก็ต้องผ่านบ่อยๆ
รายการทีวี หนังสือกีฬาเอ็กซ์ตรีม ก็พาไปดูหลายรายการ หลายเล่มแล้วเหมือนกัน
บ่ายวันจันทร์หยุดชดเชยวันฉัตรมงคล เลยพากันลุยฝนพรำๆ เอารถไปเอง
นั่งอัดกันไป 6 คน

ขึ้นทางด่วนดินแดงไปลงบางนา-ตราด ก็วิ่งยาวไป พอถึงสะพานทางเข้าสนามบินสุวรรณภูมิ
ก็ชิดซ้ายขึ้นสะพานกลับรถ ย้อนมาหน่อยเดียวก็เลี้ยวซ้ายเข้าตรงทางไป อบต.บางพลีใหญ่
เห็นป้ายเล็กๆ ทางขวา เป็นรูปกราฟฟิคคนเล่นสกีกับวินด์เซิร์ฟ (อันหลังนี่มันเล่นที่นี่ได้ด้วยเหรอเนี่ย!)
ก็เลี้ยวเข้าไป เราไปถึงเย็นแล้วก็เลือกบริการแบบ 2 ชั่วโมง คนละ 300 บาท
(แบบอื่นที่มีให้เลือกคือ ชม.ละ 200 หรือเหมาทั้งวัน 500)

ก็จัดแจงเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดพร้อมเปียก แล้วก็ไปเลือกบอร์ด
ตามประสามือใหม่ที่ดี ตามที่ได้ยินมาเราก็ควรเริ่มจากบอร์ดนั่ง (Kneeboard)
แล้วก็ไปต่อคิวที่จุดออกตัว ฟังพี่เค้าแนะนำเทคนิควิธีการเล่นแล้วก็ลุยเลย
ลุย!อย่าแย่งเซ่ะ
ลุดโลด…(คราวนี้มีตากล้องไปด้วย รูปเยอะเลยนะ)

ระหว่างรอก็ตื่นเต้นดี กลัวจะหน้าคว่ำตั้งแต่สตาร์ท แต่ดูๆ แล้วก็เป็นธรรมดา
ที่มือใหม่จะหัวทิ่ม (แน่ะ…ออกตัวไว้ก่อนเลย)
นั่งประจำที่ วางขา คุกเข่าลงกับกระดาน เอาสายรัดมาพาดที่ต้นขา
อ้าว…แผ่นนี้ตัวร้อยสายด้านซ้ายหักนี่หว่า เริ่มลางไม่ดี เดินไปเปลี่ยนแผ่น
กลับมาประจำที่ใหม่ ตามองตัวตวัดสายเคเบิ้ลที่กำลังจะวิ่งมาเกี่ยวของเราแล้วลากไป
ทำใจดีสู้เสือแล้วก็จับด้ามเชือกแน่น ฟึ่บ…
วู้ฮู่วววววพุ่งฉลุย
วู้ฮู่ววววว…
ปรากฏว่าไปได้สวย (แอบภูมิใจที่เล่นครั้งแรกแล้วไม่มุดน้ำ) ฉลุยเลยครับ
แต่โดนลากแบบนี้นี่ปวดแขนแฮะ ตอนที่ยืนรอดูๆ เค้าเล่น ก็ว่ามันไม่น่าจะยากหรือต้องใช้แรงขนาดนี้เลย
พอถึงโค้งมุมแรก ก็ทำตามที่ฟังมาเลยครับ ดึงเชือกเข้่าหาตัวทางซ้าย บิดตัวกับบอร์ดตีวงออกขวา
เตรียมเลี้ยวซ้ายเต็มที่ เคเบิ้ลเข้ามุมทำให้เชือกหย่อน ความเร็วตกลงเล็กน้อย แล้วก็กระชากพุ่งต่อ ฟึ่บ!
“อ้ะห์!”
ตูม!!!
มันเกิดขึ้นเร็วมากครับ…
บอร์ดหลุดจากตัวไปก่อน มือยังกำแน่น เลยโดนลากไปอีกสองเมตร
ปล่อยมือสิ เค้าสอนมา ใช่…ปล่อยปุ๊บ ตัวกลิ้งเลียดไปกับผิวน้ำอีกเมตรครึ่ง

รู้สึกเชือกกระตุกแรงมากจนแขนแทบหลุด มันแรงกว่าตอนออกตัวอีกนี่หว่า
รีบมองไปข้างหลังก่อน ว่าจะมีใครตามมาเสยรึเปล่า
คนเก่งๆ เค้าก็ตวัดตัวหลบฉากกันไ้ด้อย่างมืออาชีพ ฟิ้วๆๆ…

ดึงกางเกงให้เข้าที่ แล้วค่อยๆ ดันบอร์ดไป ว่ายน้ำไป มาขึ้นตรงที่เค้าเตรียมไว้ให้คนอย่างเรา
เหนื่อยมาก ไม่รู้ว่าเกร็งแขนเหนื่อย หรือว่ายน้ำเหนื่อย แถมต้องแบกบอร์ด
เดินกลับไปจุดปล่อยตัวใหม่ ประมาณ 200 เมตร

คิดในใจ เมื่อกี๊เรายังทำไม่ถูก เบี่ยงออกขวาน้อยไป ต้องตีวงกว้างอีก
ให้เข้ากลางช่องทุ่นที่เค้าทำไว้เลย ตอนอยู่จุดสตาร์ทก็ฟังพี่เค้าอธิบายอีก
“นี่นะ เราต้องดึงแขนมาติดๆ ตัวเลย เบี่ยงขวาแล้วหันตัวไปตามทางที่จะไปต่อด้วย”
“ได้เลยพี่”
ฟิ้ว…วู้ฮู่ววว………อ้ะห์…ตูม!!!
ที่เดิมเลย อะไรเนี่ย เริ่มปวดแขนแล้ว
“พี่ด๊อกกกกก…หลบ!!!” เจ้ากฤษณ์ตามหลังมา เค้าสอนว่าถ้าหลบไม่ทันให้ดำน้ำไว้ก่อน
เฮ้ย!…มันดำลงไปไม่ได้ ติดชูชีพ ฮึบๆๆ ว่ายเข้า ฮึบ…
พี่ด๊อกกกกกกกก!!!หลบ!!!
มาเล้ว อารมณ์ประมาณรูปนี้แหละ
ฟิ้วววว…!!!
น้ำสาดเข้าหน้า กฤษณ์พาบอร์ดผ่านไปในระยะ 1 เมตร
เกือบหัวหลุดแล้วมั้ยล่ะ

ว่ายขึ้นฝั่ง เหนื่อย…
เดินไปจุดออกตัวใหม่ เมื่อกี๊เราคงเผลอ ลืมไปว่ามันจะกระตุกแรงตอนออกตัวจากโค้ง
เดินมาแวะโต๊ะพรรคพวก นั่งพักเหนื่อย โอ้เอ้ คุยเล่นกันหน่อย แล้วค่อยเดินไปจุดออกตัว
พี่คนเดิม “เราต้องเกร็งแขนไว้เลย หันบอร์ดให้ถูกทาง เชือกมันจะกระตุกแรงกว่าตอนสตาร์ท”
นั่นไง ที่เราคิดไว้ถูกจริงๆ มันแรงมาก คราวนี้ต้องตั้งสติให้ดี เดี๋ยวมันกระชากแน่ เอาล่ะ…
ฟิ้ว…วู้ฮู่ววววววววว………ตูม!!!
คราวนี้ไม่ทันได้ร้องซักแอะ ที่เดิม! อะไรฟระ เริ่มปวดแขนหนักขึ้นลามไปถึงกล้ามเนื้อปีก (ว่าเข้านั่น)

ฝนที่ตั้งเค้ามานานเริ่มลงเม็ดแล้ว เม็ดใหญ่ซะด้วย ว่ายขึ้นฝั่ง เดินหิ้วบอร์ดไป ใจก็คิด
อืม…เป็นเพราะว่าเราใช้บอร์ดนั่ง มันช่วยให้ออกตัวง่ายก็จริง แต่มันคอนโทรลยาก
ควบคุมการเคลื่อนไหวไม่ได้ดั่งใจเล้ยยย…ใช่แล้ว…มันต้องยืน!

เดินไปเอาเวคบอร์ดทันทีเลยครับ ดูเค้าโดดขึ้นแรมพ์กัน เดี๋ยวๆ เดี๋ยวเถอะ…
หมูๆ ฟร่ะเดี๋ยวตรูมั่ง
มั่นใจขึ้นมาก เรามีพื้นฐานสเก็ตบอร์ดอยู่แล้ว ยืนเหมือนกันเลย แบบนี้ชัวร์
กำเชือก งอเข่า ย่อตัวลง ตั้งสมาธิ เคเบิ้ลวิ่งมาเกี่ยวแล้ว ฮึบ..
ฟึ่บ..เฮ้ย..ตู้ม! (- -“)
เดี๋ยวสิ เมื่อกี๊ยังไม่ได้ตั้งตัวม้าง…
หันไปมอง ออกมาได้ประมาณ 4 เมตร เอ้า ว่ายๆๆ..
พี่เสื้อเหลืองคนคุมรอกเคเบิ้ล “รอบนี้คนละรอบสุดท้ายแล้วนะครับ พี่มีนัดกินข้าวเย็นกะกิ๊ก ต้องรีบไป”
หกโมงเย็นแล้วจริงๆ ด้วย เอาวะ ทิ้งทวนก่อนจบ…

ฟึ่บ ตู้ม!

โอเค…เลิก! ได้เวลาบึงปิดพอดี
ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันหน่อย อ๊ะ…บอร์ดมันแตกนี่เอง (รูปซ้ายตรงมือน้องผู้หญิง เจ้านก)
สวยหล่อหล่อ สวย สวย
เห็นมั้ยๆๆ มิน่า…ถึงออกตัวไม่ได้เลยไง…

สรุป คิดซะว่าค่าออกตัวครั้งละ 60 บาท เทียบกับประสบการณ์และความสนุกที่ได้มา ยังถือว่าคุ้มอยู่
“วันหลังน้องมาวันธรรมดาสิ คนน้อยๆ ไม่ต้องรอนาน
เนี่ย…แบบนี้ พอเราเล่นพลาด จะเอาใหม่ แล้วต้องมารอนานๆ มันก็ลืมหมด”
ถูกครับพี่ มันใช่เลย หยั่งงี้นี่เอง…

ไว้วันหลังจะไปใหม่ คราวนี้เอาแบบเหมาทั้งวันให้แขนหลุดกันไปเลยเนอะ
ว่าแต่…จนถึงตอนนี้มันยังปวดแขนอยู่เลย จะเอี้ยวตัว เอื้อมแขนถูสบู่ ใส่เสื้อผ้าก็ตึงไปหมด
ต้องกี่วันถึงจะหายเนี่ย…
ไหนจะยังมีคิวอยากไปเล่นปีนหน้าผากับพวกพี่ป๊อก, คุณ roofimon อีก
ตั้งแต่มาปั่นจักรยานนี่ ได้เล่นไรหนุกๆ เพิ่มขึ้นเพียบเลย

ปล.อุปกรณ์ของพวกโปรๆ เค้าเจ๋งดี ชอบเสื้อชูชีพแบบที่เค้าใช้ ดูมันไม่เกะกะ
เดี๋ยวเล่นอีกซักสองสามหน ถ้าไปรุ่ง จะลองหามาใส่มั่งซะหน่อย หุๆๆ…
ปอ.พอเลิกปุ๊บ ฝนหยุด ฟ้าสว่างขึ้นมาทันทีเลยนะ หึๆๆ…
ปฮ.ดีแล้วที่ฝนหยุด ขากลับรถไม่ติด วิ่งฉิวตลอดเลย เย้…(มีปรอยๆ นิดหน่อยแถววงเแหวนฯ)

9 thoughts on “ครั้งแรก (อีกแล้ว) ที่บึงตะโก้”

  1. สวัสดีค่ะ หนูกำลังหาข้อมูลทำโครงการวิทยานิพนธ์อยู่อ่ะคะ
    เกี่ยวกับวัยทำงานที่เล่นกีฬาextreme แล้วเสิร์ชเจอบล็อคนี้พอดี
    ไม่ทราบว่า จะขอสัมภาษณ์ได้ไหมอ่ะค่ะ

    ขอบพระคุณมากๆค่ะ

  2. ได้ครับ คุณ…(เอ่อ น่าจะลงชื่อซะหน่อย เรียกไม่ถูกเลย) ^_^
    ช่วงนี้เน้นแต่ปั่นจักรยานนะครับ
    ถ้ายังสนใจก็เมล์มาคุยได้ที่เริงฤทธิ์แอทจีแมว ตามที่อยู่ในกรอบข้างๆ ได้เลยครับ 🙂

  3. กรีสสสส search google คำว่า บึงตะโก้ มาเจอ blog นี้คะ
    กำลังคิดจะไปเล่นวันเสาร์นี้ กะเพื่อนฝรั่ง แต่เค้าเป็นโปร
    อ่านแล้วตลกอ่ะ ดูมันยากจังอ่า …….. หนูต้องหน้าทิ่มน้ำแน่เรย T^T

  4. ไอ้ที่ว่า แขนแทบหลุด หัวแทบขาด นี่ฟังดูน่ากัวๆยังงัยไม่รุ้นะคะ
    มันอันตรายมากมั้ยคะ ^^

  5. ^
    ^
    ไม่ลงชื่ออีกแล้ว
    ก็อันตรายเท่าๆ กับที่กีฬาอย่างนึงมันจะอันตรายได้แหละครับ
    “อย่าไปกลัว” ^_^ (มีคนเอาคำนี้ไปตั้งชื่อสำนักพิมพ์ด้วยนะ)

  6. ขอยคุณมากเลยค่า กำลังหาข้อมูลว่าเล่นแล้วมันจะเป็นยังไงมั่ง มีคนมาบรรยายซะละเอียดเลย ดีใจจัง

    ว่าแต่ มันมีให้เล่นแค่ 2 อย่างเท่านี้เองเหรอคะ มาทั้งวัน ไม่มีอะไรน่าสนใจแล้วเหรอเนี่ย

  7. คือผมมีพื้นที่และมี่น้ำอยู่ประมาณ 15 ไร่ พอจะสร้างได้หรือเปล่าครับ และงบประมาณสำหรับการสร้างประมาณเท่าไรหรือครับ พอจะมีข้อมูลหรือให้ข้อมูลได้เหรอเปล่าครับ พื้นที่อยู่เชียงใหม่ครับ

  8. 15 ไร่น่าจะสร้างได้เหลือเฟือนะครับ แต่ถ้าอยากได้ข้อมูลเรื่องการก่อสร้างแนะนำให้
    “หาทางติดต่อเจ้าของกิจการ” ดีกว่าครับ
    ผมมันแค่คนไปเที่ยวเล่น ไม่มีข้อมูลเลย – -“

Leave a Reply to rerngrit Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *