Bangkok Night Trip by Trek 4300

จริงๆ กะจะตั้งชื่อว่า Street Dirt in Valentine’s Night ซะหน่อย
แต่จะได้เข้าชุดกันกับครั้งก่อนๆ (1, 2) เลยเอาชื่อนี้ละกัน
เปลี่ยนรถทุกทริป อีกหน่อยน่าจะทำเป็นคอลัมน์ทดสอบรถไปซะเลย
ตัวแทนจำหน่ายยี่ห้อไหนสนใจ ส่งมาให้ผมเอาไปโดดเล่นสักวันสองวันก็ได้นะครับ

คันนี้ได้มาไม่ถึงสองอาทิตย์ ไซส์เล็กดีเหมาะกับการเอาไปโดด เหมือนพวกรถ Dirt
แต่ถ้าปั่นไกลๆ มันจะปวดขา ปวดเข่าหน่อย เพราะหลักอานมันเอาขึ้นได้ไม่สูงพอสำหรับคนตัวสูงขนาดผม
Trek เป็นยี่ห้อที่คนทั่วไปน่าจะรู้จัก หรือพบเห็นได้บ่อยๆ ตามท้องถนน คนขายเค้าเคลมว่า
เป็นยี่ห้อเดียวกับที่แลนซ์ อาร์มสตรอง แชมป์ตูร์เดอร์ฟรองค์ใช้เชียวนะ
(ผมว่าระดับแลนซ์ จะใช้ยี่ห้อไหนก็มีโอกาสเป็นแชมป์ได้เหมือนกันแหละ)

สีเหลืองถูกใจดี เลยไปหายางขอบเหลืองมาใส่ให้เข้ากัน มีคนใจดีขาย Hutchinson Mosquito
ขนาด 2 นิ้วให้คู่นึง เข้าชุดกันได้มีรถสวยสมใจ

วันแห่งความรักทั้งที จะมานั่งเหี่ยวเฉาให้ชีวิตรันทดทำไม หลังเลิกงานตั้งใจไว้กับคู่หูดูโอโน่คุง
ว่าจะไปหาเบียร์นั่งกินเล่นแก้เบื่อ พอดีเบิ้ม ชวนว่าคืนนี้ใครจะไปเล่น street dirt บ้าง
สงสัยยังติดใจจากคราวก่อนที่ไปสะพานพุทธฯ ก็เลยตกลง ไหนๆ ก็ไม่มีอะไรจะทำ

นัดเจอกันที่บิ๊กซี วงศ์สว่าง ตอนสองทุ่มครึ่ง เลยรีบออกจากออฟฟิศตั้งแต่ทุ่มเศษๆ
กลับที่พัก เปลี่ยนเป็นชุดพร้อมลุย แล้วก็ปั่นออกสะพานควาย ไปทางประดิพัทธ์
ถึงแยกสะพานแดงก็เลี้ยวขวา อัดขึ้นสะพานสูงข้างปูนใหญ่ เข้าถนนประชาราษฎร์
แป๊บเดียวก็ถึงบิ๊กซี วงศ์สว่างทันเวลานัดพอดี

เปา เบิ้ม โน่ พร้อมลุย…

เพื่อไม่ให้จำเจ เลยเลือกเส้นทางใหม่ โดยมุ่งไปตามถนนวงศ์สว่างไปขึ้นสะพานพระราม 6

จะปั่นขึ้นพระราม 7 คงไม่ไหวแล้ว เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาไปลองอัดขึ้นสะพานพระปิ่นเกล้า
พบว่าอันตรายมาก นอกจากจะชันจนปั่นแทบไม่ออกแล้ว ยังมีรถเมล์มาเบียดให้ระทึกใจ
ขากลับเลยไปลงเรือข้ามฟากจากวังหลัง มาขึ้นที่ฝั่งท่าช้างแทน ชีวิตดีขึ้นเยอะ

คราวนี้เลยได้ประสบการณ์ใหม่ กับการแบกรถขึ้นบันไดสะพานพระราม 6 ตอนนี้มีรถไฟผ่านซะด้วย
แล้วปั่นบนทางเดินข้างรางรถไฟ สุดยอดมากครับ เสียวกว่าเล่นรถไฟเหาะที่ดรีมเวิร์ลอีก
เพราะทางเป็นพื้นเหล็กแผ่นบาง ปั่นไปก็เสียงดังกึงๆ กังๆ กว้างประมาณเมตรครึ่ง มีราวเหล็กสองข้าง
ต้องตั้งสมาธิให้ดี เผลอคิดนิดเดียวว่าลื่นแฉลบ ลอดราวเหล็กไปคงได้เฝ้าก้นแม่น้ำเจ้าพระยาแน่นอน
แต่เจ้าเปา ที่ใช้ Trek 4300 เหมือนกัน แต่เป็นโมเดลปีเก่ากว่า
ปั่นยกล้อ (Wheelie) ได้หน้าตาเฉย คนนี้ฝีมือดีและใจถึงที่สุดแล้ว

พอข้ามมาได้ ก็ปั่นลงเนินอีก ชันด้วย ได้อารมณ์น้องๆ down hill ถ้าหลุดทางออกไปก็จะพุ่งเข้ากลางถนน
ผมเลยได้ต้นไม้ช่วยเบรค โดนเข้าไปเต็มไหล่ซ้าย แต่ไม่เป็นอะไรเลยเพราะเบี่ยงตัวถ่ายน้ำหนักทัน
แต่ก็เล่นเอาใจหายใจคว่ำ มีเสียงวินมอเตอร์ไซด์ฝั่งตรงข้ามช่วยลุ้นให้ด้วย

คราวนี้เราก็วิ่งเส้นจรัลสนิทวงศ์ยาวไปเรื่อย สลับขึ้นลงฟุตบาท ฝั่งธนบุรีนี่ฟุตบาทกว้างดีมาก
แถมทำทางลาดขึ้นลงให้ทุกบล็อคที่เป็นทางเข้าซอย ผ่าน รพ.ยันฮี แยกบางพลัด
ตรงไปถึงแยกที่จะไปเซ็นทรัลปิ่นเกล้า เราก็เลี้ยวซ้ายมาทางอรุณอัมรินทร์ แล้วก็ซ้ายอีกที
เพื่อเข้าสู่พระราม 8 อ้อมซะ…จำซอยไม่ได้ว่าต้องเข้าทางลัดซอยไหน
ช่วงนี้เปาเอาอีกแล้ว โดดพลาดเข้าพุ่มกระบองเพชร เลยได้เลือดมาซิบๆ
ก็ปั่นกันไป คอยมองหลังกันไป ใครหลุดกลุ่มก็มีรอกันบ้าง แล้วถึงใต้สะพานพระราม 8

สมกับเป็นวันแห่งความรัก มีคนมานั่งริมฝั่งแม่น้ำกันเยอะมาก ตอนนั้นประมาณ 4 ทุ่ม
เราก็นั่งพัก หาน้ำหาท่ากินกัน ได้ปั่นเล่นแถวนั้นแป๊บนึง ก็มีคุณตำรวจมาขอให้คนออกจากพื้นที่
เพราะปกติบริเวณนั้นจะปิด 4 ทุ่ม บอกว่ามีวัยรุ่นตีกันด้วย เราไม่ควรอยู่รอโดนลูกหลง
เลยแบกรถขึ้นสะพานมาปั่นด้านบนรับลมเย็นๆ แทน

พอมาถึงฝั่งพระนคร รถเปายางรั่ว ก็มานั่งปะกันใต้สะพาน พวกเราอุปกรณ์พร้อมอยู่แล้วเลยไม่มีปัญหา
ฝั่งนี้ก็มีเด็กเล่นสเก็ตบอร์ดเหมือนลานที่สะพานพุทธเลย

จากนั้นก็ปั่นไปตามถนนวิสุทธกษัตริย์ ออกราชดำเนินนอก ไปหน้าพระที่นั่งอนันตสมาคม

แล้วปั่นออกมาทางถนนศรีอยุธยา ถึงแยก รพ.สงฆ์ ก็เลี้ยวซ้ายไปตามพระราม 6 ผ่านแยกตึกชัยไปเรื่อยๆ
ก็ตัดเข้าขวาที่กระทรวงการคลัง เพื่อมาออกทางซอยอารีย์ แวะพักจิบเบียร์หน้าตึกชินวัตร 2
แล้วก็เลี้ยวกลับบ้านนอนตอนตี 1 พอดี

คืนนี้ปั่นกันไม่ไกลมาก ราวๆ 28 กิโลเมตร ตามเส้นทางนี้แหละ

ใครอ่านแล้วอยากมาร่วมสนุกก็ได้นะครับ ไม่มีรถก็มาได้ เพราะยังมีรถว่างให้ยืมอยู่อีกสองสามคัน
รูปทั้งหมดคลิกไปดูได้ที่ Flickr ครับ